Interpretacja indywidualna z dnia 19.10.2009, sygn. IPPP2/443-816/09-7/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-816/09-7/KK

Czy koszty transakcji zabezpieczających (hedgingowych), w tym zawieranych kontraktów terminowych na zakup waluty, mających na celu zabezpieczenie ryzyka walutowego w stosunku do zobowiązań Spółki wobec dostawców usług na rzecz bezpośredniej korzyści turysty Spółka powinna zaliczać do ceny nabycia tych usług i uwzględniać je przy ustaleniu marży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na gruncie art. 119 ust. 1 i 2 ustawy o VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2009r. (data wpływu 29 lipca 2009r.) uzupełnionego pismem z dnia 31 sierpnia 2009r. (data wpływu 31 sierpnia 2009r.) oraz pismem z dnia 25 września 2009r. (data wpływu 01 października 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalania marży przy świadczonych usługach turystyki jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie organizacji i dystrybucji usług turystycznych. W zakresie podatku od towarów i usług Spółka stosuje szczególną procedurę opodatkowania przy świadczeniu usług turystycznych określoną w art. 119 ustawy o VAT. Spółka nabywa szereg usług na rzecz bezpośredniej korzyści turysty związanych z organizowanymi przez nią imprezami turystycznymi w kraju i za granicą (usługi hotelarskie, transportu osób, gastronomiczne itp.). Płatności z tego tytułu dokonywane są najczęściej w walutach obcych, przede wszystkim w euro lub dolarach. Zapłata za usługi, o których mowa w art. 119 ust. 2 ustawy o VAT, tj. usługi nabywane przez Spółkę dla bezpośredniej korzyści turysty jest zwykle dokonywana po wykonaniu usługi (odbyciu się imprezy turystycznej). Ceny usług turystycznych zawarte w katalogach reklamowych wyrażone są w euro. Faktyczna cena imprezy turystycznej jaką jest obowiązany zapłacić klient jest określana w złotówkach. W dniu zawarcia z klientem (turystą) umowy o świadczenie usług turystycznych cena katalogowa jest przeliczana na złotówki według określonego na ten dzień kursu wymiany euro na złotówki. Turyści płacą za nabywane imprezy turystyczne stałą cenę w złotówkach określoną na dzień zawarcia umowy o świadczenie usług turystycznych. Takie umowy są zwykle zawierane kilka lub nawet kilkanaście tygodni przed terminem imprezy. Spółka za usługi nabywane od podmiotów trzecich na rzecz bezpośredniej korzyści turysty płaci w walutach, po wykonaniu usług. Taki sposób rozliczeń powoduje, iż dochodzi do znacznych wahań kursów walut pomiędzy datą zawarcia umowy z klientem, a datą płatności za nabywana przez Spółkę usługi dla bezpośredniej korzyści turysty.