Interpretacja indywidualna z dnia 02.10.2009, sygn. IPPB4/415-488/09-2/SP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-488/09-2/SP

Opodatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości przyznanych na podstawie art. 7 ust. 1 Dekretu spadkobiercy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10.07.2009 r. (data wpływu 17.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości przyznanych na podstawie art. 7 ust. 1 Dekretu spadkobiercy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości przyznanych na podstawie art. 7 ust. 1 Dekretu spadkobiercy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W momencie ogłoszenia dekretu z dnia 26.10.1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. W, ojciec Wnioskodawczyni był współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości położonej w W. przy ul. M. Z dniem wejścia w życie Dekretu nieruchomość przeszła na własność gminy m. W. Byli współwłaściciele złożyli w terminie, w trybie art. 7 Dekretu, wniosek o przyznanie im własności czasowej, w związku z czym budynek znajdujący się na tym gruncie pozostał ich własnością. W 1953 r. Prezydium Rady Narodowej w m.. W. odmówiło przyznania użytkowania wieczystego gruntu jego poprzednim właścicielom, a Ministerstwo Gospodarki Komunalnej utrzymało w mocy te decyzję. Prezes Urzędu Komunalnej i Rozwoju Miast decyzją z dnia 23.08.1999 r. stwierdził nieważność ww. decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej 1953 r., jako podjętej z rażącym naruszeniem prawa.