Interpretacja indywidualna z dnia 24.06.2009, sygn. IPPB3/423-223/09-2/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-223/09-2/GJ

przedmiotowa Rekompensata w ocenie Organu nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Spółka nie ma możliwości zaliczenia zarówno I raty Rekompensaty zapłaconej w 2008r. jak i II raty Rekompensaty zapłaconej w 2009r. do kosztów podatkowych w związku z czym odpowiedź na pytanie w zakresie momentu uznania jej za koszt podatkowy jest bezprzedmiotowa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07.04.2009r. (data wpływu 08.04.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych rekompensat - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.04.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych rekompensat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 21 czerwca 2008r. Spółka zawarła w formie aktu notarialnego umowę zbycia (sprzedaży) nieruchomości zabudowanej, położonej w Sosnowcu. Nieruchomość ta została pierwotnie wniesiona do Spółki w formie aportu rzeczowego, wniesionego przez jej udziałowca w dniu 17 października 2007 roku. Spółka prezentowała wątpliwości co do tego, czy przedmiotowa sprzedaż powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Wątpliwości te podzielał również nabywca nieruchomości, obawiając się czy naliczony ewentualnie podatek VAT, będzie mógł odliczyć. Mając na względzie powyższe, Spółka zasięgnęła porady w renomowanej spółce doradczej, uzyskując potwierdzenie, że w świetle przepisów Dyrektyw Unijnych, sprzedaż nieruchomości powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT. Konsekwentnie Spółka w powołanym powyżej akcie notarialnym, zmienionym przez notariusza, aktem notarialnym z dnia 24 lipca 2008 roku wskazała, że sprzedaje przedmiotową nieruchomość za kwotę 46.666.000 EUR + VAT (w wysokości 10.266.520 EUR). Zarówno jednak Spółka jak i Nabywca nadal podzielały wątpliwości, czy aby na pewno, sprzedaż nieruchomości powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Konsekwentnie obie strony transakcji postanowiły wystąpić, w trybie przepisów Ordynacji podatkowej z wnioskami do Ministerstwa Finansów o wydanie indywidualnych interpretacji podatkowych co do zaistniałego stanu faktycznego, w którym spółki postawiły pytanie o skutki podatkowe w zakresie rozliczeń podatku VAT transakcji sprzedaży/nabycia nieruchomości. Spółka złożyła przedmiotowy wniosek w dniu 18 czerwca 2008 roku, a więc przed dniem zbycia przedmiotowej nieruchomości. W dniu 28 sierpnia 2008 roku Dyrektor Warszawskiej Izby Skarbowej pismem nr: IP-PP2-443-971/08-2/IB uznał stanowisko Spółki (wedle którego przedmiotowa sprzedaż powinna być opodatkowana VAT) za nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, że z uwagi na to, że przedmiotem zbycia była sprzedaż starej nieruchomości zabudowanej, konsekwentnie: (. . .) sprzedaż dotyczy obiektu budowlanego, od zakończenia budowy, którego upłynęło więcej niż pięć lat. Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, (...) sprzedaż takiej nieruchomości jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Z uwagi na ,zaskarżenie powołanego powyżej stanowiska przez Spółkę, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 22 października 2008 roku, pismem nr IP-PP2-443-971/08-3/IB, zatytułowanym odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa podtrzymał swoją opinię wskazując, że zbycie przez Spółkę używanej nieruchomości zabudowanej (zdaniem organu podatkowego budowę obiektu zakończono w 2001 roku, i fakt jego późniejszej rozbudowy zakończonej w roku 2004 nie zmienił, zdaniem Dyrektora Warszawskiej Izby, charakteru tej nieruchomości, uznawanej nadal jako towar używany w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym w chwili dokonania zbycia przedmiotowej nieruchomości, w stosunku, do której nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT (a nie przysługiwało, bo Spółka otrzymała go aportem w roku 2007) nie rodziło obowiązku odprowadzenia podatku VAT. Wskutek uzyskanych ww. stanowisk, Spółka skorygowała rozliczenia podatku VAT w związku ze zbyciem w czerwcu 2008 roku przedmiotowej nieruchomości. Tak powstała nadpłata została Spółce zwrócona w marcu 2009 roku.