Interpretacja indywidualna z dnia 29.06.2009, sygn. IBPBI/1/415-257/09/KB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/1/415-257/09/KB

możliwość uznania składników majątkowych wykorzystywanych dla celów działalności rolniczej za środki trwałe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 31 marca 2009r.), uzupełnionym w dniach 22 i 27 maja 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości uznania składników majątkowych wykorzystywanych dla celów działalności rolniczej za środki trwałe w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości uznania składników majątkowych wykorzystywanych dla celów działalności rolniczej za środki trwałe w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 20 maja 2009r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 22 i 27 maja 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi w ramach jednego przedsiębiorstwa działalność rolniczą w gospodarstwach rolnych (posiada kilkadziesiąt ha gruntów rolnych) i pozarolniczą działalność gospodarczą. Prowadzi księgi rachunkowe stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości oraz jest podatnikiem VAT czynnym. Działalność rolnicza dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych zdefiniowana jest w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof), w myśl którego działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym z własnych upraw albo hodowli i chowu, w tym również produkcja materiału hodowlanego oraz reprodukcyjnego. Art. 2 ust. 4 tej ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie pdof jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w myśl przepisów o podatku rolnym. Z kolei art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Art. 1 ustawy o podatku rolnym stanowi, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Paragraf 68 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. ze zm. w sprawie ewidencji gruntów i budynków określa, co zaliczane jest do użytków rolnych, o których mowa w art. 1 ustawy o podatku rolnym, a mianowicie użytki rolne dzielą się na: grunty orne oznaczone symbolem R, sady oznaczone symbolem S oraz symbolem odpowiedniego użytku gruntowego stanowiącego część składową jak np. S-R, S-Ł, S-Ps; łąki trwałe oznaczone symbolem Ł; pastwiska trwałe oznaczone symbolem Ps; grunty rolne zabudowane oznaczone symbolem złożonym z litery B oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego., jak B-R, B-Ł, B-Ps; grunty pod stawami oznaczone symbolem Wsr; rowy oznaczone symbolem W. Powyższe potwierdza również załącznik nr 4 ww. rozporządzenia. Z kolei załącznik nr 6 ww. rozporządzenia wskazuje co z danych rodzajów gruntów w grupie m. in. użytki rolne jest zaliczane do poszczególnych użytków gruntowych. Dalej w zał. nr 6 ww. rozporządzenia czytamy przy opisie: tereny komunikacyjne, w tym a) drogi co zalicza się do użytku gruntowego o nazwie drogi oraz czytamy cyt: grunty zajęte pod wewnętrzną komunikację gospodarstw rolnych, leśnych oraz poszczególnych nieruchomości nie są drogą w rozumieniu rozporządzenia. Grunty te wlicza się do przyległego do nich użytku gruntowego. Przywoływane powyżej rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków odrębnie od użytków rolnych i dróg klasyfikuje nieużytki, a to oznacza wprost, iż nieużytki pomimo, iż znajdują się w gospodarstwach rolnych nie stanowią użytków rolnych. Drogi natomiast w myśl wyżej przytoczonej definicji pomimo, iż odrębnie niż użytki rolne definiowane, to w przypadku gdy znajdują się w gospodarstwach rolnych i stanowią wewnętrzną komunikację tych gospodarstw, zaliczane są do przyległych użytków gruntowych.