Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 10.07.2009, sygn. ITPB3/423-224/09/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-224/09/PS
Czy na gruncie art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponoszone przez Spółkę wydatki na remonty składników jej majątku będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w całości w momencie ich poniesienia, tj. momencie, na który ujęto w księgach rachunkowych fakturę (lub inny dowód) - o ile księgowanie to będzie miało charakter zobowiązania, a nie będzie stanowiło rozliczeń międzyokresowych biernych oraz rezerw?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remonty składników majątku jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 maja 2009 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remonty składników majątku.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W toku prowadzonej działalności gospodarczej Spółka eksploatuje intensywnie wiele urządzeń technicznych specyficznych dla branży chemicznej. Są to m.in. wykładziny chemoodporne reaktora, chłodnice gazu, czy przenośniki taśmowe. Ponadto, w celu zapewnienia niezakłóconego i stałego funkcjonowania zakładu zwraca się odpowiednią uwagę na zapewnienie stosownego stanu ciągów komunikacyjnych, dróg wewnętrznych, placów, posadzek w budynkach produkcyjnych. Wszystkie te elementy zużywają się jednak podczas bieżącej eksploatacji i wymagają okresowych remontów, a odpowiednio przeprowadzane prace remontowe zapewniają możliwość ciągłego i właściwego wykorzystania poszczególnych elementów i zapobiegają występowaniu usterek. Prace te nie mają przy tym charakteru prac ulepszeniowych, a koszty ich wykonania nie powodują zwiększenia wartości początkowej poszczególnych składników majątkowych. Spółka podkreśla, iż prace przeprowadzane są cyklicznie, niezależnie od wymiany poszczególnych istotnych części składowych (komponentów), jednak w chwili poniesienia określonego wydatku związanego z pracami remontowymi Spółka nie jest w stanie precyzyjnie przewidzieć długości okresu użytkowania danego składnika majątkowego, który to okres uzasadniałby przeprowadzenie kolejnego, analogicznego co do istoty remontu. Ponadto, wszelkie prognozy w tym zakresie obarczone są wysokim ryzykiem błędu, a upływ czasu pomiędzy poniesieniem określonego wydatku remontowego, a kolejnym remontem może sięgać kilku lat. Jednostka zaznacza również, iż brak jest wyraźnych uregulowań dotyczących omawianych składników majątku, które nakładałyby na Spółkę obowiązek dokonywania tego rodzaju prac w ściśle określonych przerwach czasowych. Równocześnie, zgodnie ze stosowanymi przez Spółkę zasadami rachunkowości, nakłady poniesione w związku z realizacją znaczących remontów są wykazywane jako element majątku trwałego i podlegają amortyzacji do następnego znaczącego remontu (zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, MSR 16 pkt 14) natomiast okres, przez który odpowiednie nakłady są amortyzowane, jest prognozowany przez Spółkę. Obecnie, wydatki na wykonywane przez Spółkę znaczące prace remontowe kwalifikowane są jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za moment poniesienia kosztu uzyskania przychodu przyjmuje się zaś datę jego poniesienia.