Interpretacja indywidualna z dnia 19.01.2009, sygn. ITPB2/415-1027/08/TJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/415-1027/08/TJ

Zwrot dla pracownika za przejazdy środkami komunikacji publicznej w podróży służbowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłacanych pracownikom zwrotów kosztów podróży służbowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłacanych pracownikom zwrotów kosztów podróży służbowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, będąca podatnikiem VAT, prowadząca pełną rachunkowość, wykonuje na terenie całej Polski roboty budowlano montażowe w zakresie energetyki i telekomunikacji. W związku z tym Spółka wypłaca pracownikom należności za czas podróży służbowych odbywanych na terenie kraju. W chwili obecnej obowiązujący w Spółce regulamin wynagradzania oraz umowy o pracę nie zawierają dodatkowych postanowień w zakresie warunków wypłacania należności z tytułu podróży służbowej. Pracownikowi przysługują więc należności na pokrycie kosztów podróży służbowej wg przepisów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zmianami). Rozliczenie należności z tytułu wyjazdu służbowego następuje na podstawie przedłożonego przez pracownika druku Polecenie wyjazdu służbowego wraz z rachunkami (biletami), po formalnym i merytorycznym zatwierdzeniu przez osobę do tego upoważnioną. Spółka nie jest jednostką państwowej ani samorządowej sfery budżetowej, a więc na podstawie art. 775 § 3 Kodeksu pracy zamierza określić w regulaminie wynagradzania własne zasady wypłaty należności, w celu mniej uciążliwego dla pracowników sposobu rozliczania, w stosunku do tego, który wynika z przepisów rozporządzenia, a głównie dodanego od dnia 1 stycznia 2007 r. § 8a ust. 3, nakładającego obowiązek załączania do rozliczenia kosztów podróży służbowej dokumentów potwierdzających wydatki. Własne uregulowania, korzystniejsze dla pracowników, zwalniałyby ich z obligatoryjnego dokumentowania wydatków podróży służbowej przejazdów (biletami PKP lub PKS). Za przejazdy środkami komunikacji publicznej spółka zwracałaby faktycznie poniesiony koszt, wynikający z rachunków (biletów), a przypadku ich braku, wg aktualnie stosowanych cen przez PKP lub PKS.