Interpretacja indywidualna z dnia 03.11.2008, sygn. IPPB2/415-1240/08-2/JS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-1240/08-2/JS

opodatkowanie odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14.08.2008 r. (data wpływu 25.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.08.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką w 11/60 części nieruchomości (całkowita powierzchnia nieruchomości wynosi 4409 m2), jako spadkobierczyni po zmarłej J A J. W czasie wojny w 1940 r. nieruchomość została zajęta przez władze okupacyjne, a od maja 1945 r. była zajmowana przez jednostkę Wojska Polskiego. Była więc bezspornie wykorzystywana na cele użyteczności publicznej i w oparciu o ten fakt została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa decyzją Prezydium Rady Narodowej Miasta z dnia 13 lutego 1953 r. na mocy dekretu Rady Państwa z dnia 7 kwietnia 1948 r. Wywłaszczenie to było bezzasadne, ponieważ 25 września 1945r. postanowieniem Sądu Grodzkiego w przywrócono J A J posiadanie przedmiotowej nieruchomości i tym samym stan prawny nieruchomości na dzień wejścia w życie tego dekretu (16 kwietnia 1948 r.) nie dawał podstaw do wywłaszczenia.