Interpretacja indywidualna z dnia 27.11.2008, sygn. IPPB1/415-787/08-5/PJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB1/415-787/08-5/PJ

Wkład w formie wkładu niepieniężnego wniesiony do spółki jawnej może być wyceniony w wartości księgowej lub wyższej, lecz nieprzekraczającej wartości rynkowej wkładu z dnia jego wniesienia. Poprzez umowę Spółki jawnej wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz przez współdziałanie w inny określony sposób (art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych Dz. U Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Źródłem pochodzenia wkładów może być majątek w postaci przedsiębiorstwa wspólnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Wartość wkładu można wycenić według metody wartości księgowej. Opiera się ona na pojęciu wartości księgowej aktywów netto wnoszonego przedsiębiorstwa czyli sumie wartości jego aktywów m.in. środków trwałych, zapasów, należności, pomniejszonej o wartość zobowiązań. Szczegółowe zasady wyceny aktywów i zobowiązań zawiera ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U z 2002 r. Nr 76, poz 694 z późn. zm). Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się co do zasady według cen nabycia lub kosztów wytworzenia albo według tzw. wartości przeszacowanej (czyli po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne. Zastosowanie ma jednak art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), według którego ustalona wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie może być wyższa od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Natomiast zobowiązania należy wycenić w kwocie wymagającej zapłaty.