Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.03.2008, sygn. PDI415/354/07, Izba Skarbowa we Wrocławiu, sygn. PDI415/354/07

Czy można dokonać jednorazowej amortyzacji przy zakupie samochodu ciężarowego na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od soób fizycznych?

W piśmie złożonym w dniu 27.06.2007 r. w Urzędzie Skarbowym, Pan X zwrócił się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego.Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż podatnik w maju 2007 roku korzystając z kredytu bankowego zakupił używany camochód ciężarowy marki MAN o dopuszczalnej masie całkowitej 24 tony, za kwotę 61.500,00 zł. Pan X wyjaśnił ponadto, iż w maju 2007 roku wprowadził samochód do ewidencji środków trwałych i rozpoczął jego użytkowanie. W tym miesiącu dokonał również jednorazowo odpisu amortyzacyjnego stosując przepisy art. 22k § 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem podatnika spełnia on wszystkie warunki uprawniające do skorzystania z ulgi:- jest małym podatnikiem,- w 2007 roku zakupił i wprowadził do ewidencji środek trwały zaliczany do grupy 3-8 klasyfikacji.Po rozpatrzeniu złożonego przez podatnika w dniu 27.06.2007 r. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, organ podatkowy pierwszej instancji stosownie do art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, postanowieniem z dnia 12.09.2007 r. nr ... stwierdził, iż stanowisko Pana X jest prawidłowe.Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego strona nie złożyła zażalenia.Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy oraz mających zastosowanie w sprawie przepisów prawa, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zauważył, iż postanowienie wydane zostało z rażącym naruszeniem przepisów art. 22k ust. 7-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)i decyzją z dnia 10.03.2008 r. zmienił postanowienie Naczelnika Urzedu Skarbowego z dnia 12.09.2007 r.Zgodnie z treścią art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczanych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa powyżej, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych. (art. 22k ust. 8 ustawy).Z kolei, zgodnie z art. 5a pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku, oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro: przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. W 2007 roku małymi podatnikami są zatem przedsiębiorcy, których przychody ze sprzedaży wraz z należnym podatkiem VAT w 2006 r. nie przekroczyły 3.180.000 zł.W myśl ust. 10 art. 22k ww. ustawy pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Obecnie zasady pomocy de minimis reguluje rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. U. UE L 379 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Powyższe rozporządzenie ma zastosowanie od 1 stycznia 2007 r. i obowiązuje do 31 grudnia 2013 r. Zgodnie z artykułem 1 ust. 1 lit. g) tego rozporządzenia regulacje niniejszego aktu prawnego stosuje się do pomocy przyznawanej podmiotom gospodarczym, we wszystkich sektorach, z wyjątkiem pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy prawa, należy uznać, iż w przypadku nabycia przez Pana samochodu ciężarowego przeznaczonego do transportu drogowego przy prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie drogowego transportu towarowego (zgodnie ze złożonym zgłoszeniem identyfikacyjnym NIP-1 podatnik prowadzi działalność- towarowy transport drogowy), nie może Pan skorzystać z jednorazowego odpisu na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-12, ponieważ określenie pomoc, o której mowa w ust. 7 stanowi pomoc udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis, tj. rozporządzeniu z dnia 15 grudnia 2006 r.Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu nie potwierdził stanowiska podatnika w sprawie i uznał je za nieprawidłowe.Stosownie do art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa, zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków za rok podatkowy począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi.