Interpretacja indywidualna z dnia 19.12.2007, sygn. ITPB3/423-83/07/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-83/07/PS

Czy odpisane jako nieściągalne, nieprzedawnione wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i które na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy zostały zarachowane do przychodów należnych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym wierzyciel uznał, że postanowienie komornicze, wydane w oparciu o art. 824 § 1 pkt 3 kodeksu postępowania cywilnego, odpowiada stanowi faktycznemu i spisał tę wierzytelność w księgach handlowych, nawet jeżeli przedmiotowe postanowienie zostało wydane w latach wcześniejszych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów -