Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23.03.2007, sygn. PD-I/415/1/16/2007, Urząd Skarbowy w Jeleniej Górze, sygn. PD-I/415/1/16/2007

dotyczy możliwości pomniejszenia wartości nieodpłatnego świadczenia o koszt wysłania SMS

POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze stwierdza, że stanowisko.........., przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości pomniejszenia wartości nieodpłatnego świadczenia o koszt wysłania SMS - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE

Stan faktyczny oraz stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w opisanej sprawie.Podatnik zwany dalej podatnikiem posiada zgłoszoną działalność gospodarczą Agencję Wydawniczo-Reklamową S, handel sprzętem i oprogramowaniem komputerowym. W przyszłości podatnik zamierza podjąć w ramach tej działalności handel detaliczny doładowaniami telefonów komórkowych między innymi przez internet oraz w inny sposób. Do prowadzonej działalności podatnik zamierza zakupić jedną lub więcej aktywacji (nr telefonu komórkowego) w celu przystąpienia do programu Profit operatora sieci Orange premiującego terminowe płacenie należności za usługi telekomunikacyjne przyznając punkty, które można wymienić na nagrody rzeczowe lub darmowe doładowania. Warunkiem przystąpienia do programu Profit przez abonenta jest zawarcie z operatorem umowy w formie pisemnej. Wymiana punktów na towary lub doładowania wymaga wysłania SMS, którego koszt wynosi 1,00 zł netto, 1,22 zł brutto. Darmowe, premiowe doładowania podatnik planuje: wykorzystywać na cele działalności gospodarczej, na cele osobiste nie związane z działalnością gospodarczą, przekazywać nieodpłatnie osobom bliskim lub sprzedawać osobom trzecim poniżej ich wartości nominalnej. Podatnik we wniosku o udzielenie interpretacji sformułował pytanie czy koszt SMS Premium pomniejsza wartość nieodpłatnego świadczenia. Zdaniem podatnika premiowe doładowanie jest częściowo odpłatnym świadczeniem, gdyż trzeba wysłać SMS i uiścić za niego opłatę zawartą w fakturze VAT za usługi telekomunikacyjne, dlatego wartość nieodpłatnego świadczenia należy pomniejszyć o cenę wysłanego SMS. Ocena prawna stanowiska pytającegoProgram Profit operatora sieci Orange premiuje terminowe płacenie należności za usługi telekomunikacyjne przyznając punkty, które klient może wymienić na nagrody rzeczowe lub darmowe doładowania. Podatnik zamierza zakupić jedną lub więcej aktywacji (nr telefonu komórkowego) do prowadzonej działalności w celu przystąpienia do programu Profit. Wymiana punktów na nagrody (rzeczy) lub doładowania wymaga wysłania SMS, którego koszt wynosi 1,00 zł netto, 1,22 zł brutto i zawarty jest w fakturze VAT za świadczone usługi telekomunikacyjne. Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) u podatników prowadzących działalność gospodarczą za przychód z tej działalności uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej jest również, o czym stanowi art. 14 ust. 2 pkt 8 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość nieodpłatnych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2 2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 to znaczy z wyjątkiem otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów od spadków i darowizn. W myśl art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku. Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń, zgodnie z art. 11 ust. 2a tej ustawy ustala się: - według cen stosowanych wobec innych odbiorców, jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia, - według cen zakupu, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione,- według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu lokalu lub budynku, jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku,- a w pozostałych wypadkach na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnieniu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne przychodem podatnika, zgodnie z treścią ust. 2b cyt. artykułu 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Pojęcie nieodpłatnego świadczenia, użyte w art. 14 ust. 2 pkt 8 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony art. 353 K.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych (fizycznych), których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała siedmiu sędziów NSA z 18.11.2002 r., sygn. akt FPS9/02). Nieodpłatnym świadczeniem można nazwać tylko takie, które nie powodują powstania u otrzymującego świadczenie obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. Zgodnie z art. 22 ust. 1 omawianej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 22 ust. 6b tej samej ustawy, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę zaksięgowania kosztu. Warunkiem przystąpienia do programu Profit operatora sieci komórkowej Orange jest zawarcie pisemnej umowy. Z opisanego stanu faktycznego przez Wnioskodawcę wynika, iż program ten premiuje terminowe płacenie należności za usługi telekomunikacyjne, za co operator sieci przyznaje punkty, które przystępujący do programu może wymienić na nagrody rzeczowe lub darmowe doładowania. Jednakże wymiana punktów na towary lub doładowania wymaga wysłania SMS. Zawierając umowę o przystąpieniu do programu Profit strony zawierają umowy wzajemne, to znaczy dający rzecz lub darmowe doładowania zobowiązuje się do ich przekazania, zaś otrzymujący zobowiązuje się do świadczenia pewnych usług na rzecz dającego (terminowego płacenia należności za usługi telekomunikacyjne) oraz przesłania SMS. W opinii tutejszego organu podatkowego wymiana punktów na premiowe (darmowe) doładowania telefonów komórkowych, nie będzie stanowiła przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego. Wydatek związany z wysłaniem SMS aby otrzymać darmowe doładowanie, nie został ujęty w katalogu negatywnym art. 23 ust. 1 powołanej ustawy, dlatego może być on zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości, ponieważ został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu. Reasumując koszt SMS Premium nie pomniejsza wartości nieodpłatnego świadczenia - premiowego doładowania. Natomiast koszt wysłania SMS, aktywujący bezpłatne doładowanie, na podstawie faktury VAT za usługi telekomunikacyjne, w dniu wystawienia tej faktury, jeśli doładowanie będzie wykorzystane lub sprzedane w ramach działalności gospodarczej - będzie stanowił koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym stanowisko podatnika należy uznać za nieprawidłowe.