Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.06.2007, sygn. PD/423-3/06, Izba Skarbowa we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy, sygn. PD/423-3/06

Czy wartość netto należności przysługującej od dłużnika stanowi koszt uzyskania przychodów w roku, w którym zostało zakończone postępowanie upadłościowe dłużnika?

D e c y z j aNa podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego, w którym stanowisko Spółki z o. o., zawarte we wniosku o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości netto należności dłużnika, ocenione zostało jako prawidłowe, w ten sposób, że przedstawione w postanowieniu uzasadnienie prawne, w świetle opisanego we wniosku stanu faktycznego, uznaje za nieprawidłowe.U z a s a d n i e n i ePismem z dnia 28.04.2006 r. Spółka z o. o. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w 2004 r. wartości netto należności dłużnika.Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka z j. t. posiada wierzytelność względem dłużnika, który został wykreślony z rejestru przedsiębiorców po zakończeniu postępowania upadłościowego. Spółka w dniu 14.04.2006 r. otrzymała z Sądu Rejonowego pismo, z którego wynika, że wyżej wskazany dłużnik został wykreślony z rejestru przedsiębiorców (KRS) postanowieniem Sądu z dnia 29.10.2004 r. (postanowienie to uprawomocniło się z dniem 02.12.2004 r.). Wiadomość o ukończeniu postępowania upadłościowego Spółka powzięła w październiku 2005 r., kiedy to otrzymała z Sądu Rejonowego informację o stwierdzeniu przez Sąd ukończenia postępowania upadłościowego ww. dłużnika (postanowienie Sądu z dnia 31.05.2004 r.). Spółka nie wskazała, iż utworzyła odpis aktualizujący przedmiotową wierzytelność.Przedstawiając swoje stanowisko Spółka stwierdziła, że wartość netto należności przysługującej od dłużnika powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2004 r., bowiem w tym roku zakończona została upadłość dłużnika.Postanowieniem z dnia 01.08.2006 r. Nr PD/415/1/33/4/05/OP Naczelnik Urzędu Skarbowego, dokonując oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy w tym przedmiocie, uznał, iż jest ono prawidłowe. Wskazał jednakże, że przedmiotowa wierzytelność może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w związku z art. 16 ust. 2a pkt 1 tej ustawy, ponieważ dłużnik został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej.Dyrektor Izby Skarbowej, dokonując analizy obowiązujących przepisów prawa w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, stwierdza, że stan prawny opisany w wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego postanowieniu nie odpowiada zaprezentowanemu przez Spółkę stanowi faktycznemu. Zapytanie Spółki dotyczy bowiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości netto przedmiotowej wierzytelności, nie zaś odpisu aktualizującego tą wierzytelność. Zgodnie natomiast z postanowieniami art. 15 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 tej ustawy. W myśl art. 16 ust. 2 cyt. ustawy podatkowej za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo2) postanowieniem sądu o: a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lubb) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lubc) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo 3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.