Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.01.2007, sygn. PDI423/1/10/2006, Urząd Skarbowy w Głogowie, sygn. PDI423/1/10/2006

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia należne na podstawie Prawo własności przemysłowej twórcom wynalazku chronionego patentem?

P O S T A N O W I E N I ENa podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.09.2006 roku, o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń należnych na podstawie ustawy Prawo własności przemysłowej twórcom wynalazku chronionego patentem jest prawidłowe.U Z A S A D N I E N I EW dniu 26.09.2006 roku do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głogowie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19.10.2006 r.Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Z przedmiotowego wniosku wynika, że Spółka wdrożyła do stosowania wynalazek chroniony patentem, co będzie przynosić Spółce wymierne korzyści w postaci uzyskiwania z tego tytułu przychodów. Za korzystanie z tego wynalazku Spółka będzie wypłacać jego twórcom wynagrodzenie określone w art. 22 i art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (j.t. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.).Zdaniem Spółki wypłacone twórcom wynalazku wynagrodzenie będzie stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że zajęte przez Spółkę stanowisko w sprawie jest prawidłowe, co znajduje potwierdzenie w przytoczonych niżej przepisach prawa podatkowego.Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do wynagrodzenia. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego ma prawo do wynagrodzenia za korzystanie z tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego przez przedsiębiorcę, gdy prawo korzystania z niego bądź prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje przedsiębiorcy na podstawie art. 11 ust. 3 i 5 lub gdy art. 21. ust. 2 stanowi, że jeżeli strony nie uzgodniły wysokości wynagrodzenia, wynagrodzenie to ustala się w słusznej proporcji do korzyści przedsiębiorcy z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, z uwzględnieniem okoliczności, w jakich wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy został dokonany, a w szczególności zakresu udzielonej twórcy pomocy przy dokonaniu wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego oraz zakresu obowiązków pracowniczych twórcy w związku z dokonaniem wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego. Zgodnie natomiast z ust. 3, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wynagrodzenie wypłaca się w całości, najpóźniej w ciągu dwóch miesięcy po upływie roku od dnia uzyskania pierwszych korzyści z wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego, lub w częściach, w ciągu dwóch miesięcy po upływie każdego roku od uzyskania tych korzyści, jednak nie dłużej niż pięć lat.