Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 01.08.2007, sygn. 1401/BP-II/4210-52/07/ZO, Izba Skarbowa w Warszawie, sygn. 1401/BP-II/4210-52/07/ZO

czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka prawidłowo uważa, iż podstawę opodatkowania w transakcji nabycia własnych akcji w celu ich umorzenia powinna stanowić różnica między uzyskaną ceną sprzedaży akcji a wydatkiem na nabycie tych akcji.

DECYZJA

Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14b §5 pkt 1 ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28-06-2007 r. Sp. z o.o. P wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 18-06-2007 r. Nr 1472/DPC/423-16/07/PK

orzeka

zmienić w/w postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie i uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 24.04.2007 r.(data wpływu 27.04.2007 r.) P Sp.z o.o. (zwana dalej Spółką, Podatnikiem lub P) zwróciła się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie interpretacji w trybie art. 14 a Ordynacji podatkowej. Podatnik pyta, czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka prawidłowo uważa, iż podstawę opodatkowania w transakcji nabycia własnych akcji w celu ich umorzenia powinna stanowić różnica między uzyskaną ceną sprzedaży akcji a wydatkiem na nabycie tych akcji. Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła w dniu 30.12.1998 r. z Bankiem K S.A. - Grupa P S.A. (zwanym dalej Bankiem lub G-P)umowę sprzedaży akcji M S.A. z siedzibą w C. Cena sprzedaży 44.769 akcji M wyniosła 1.313.990 zł. Płatność na rzecz G-P z tytułu nabycia przedmiotowych akcji nie nastąpiła od razu, lecz miała nastąpić w dwóch równych ratach w ciągu 12 i 18 miesięcy od daty zawarcia umowy, natomiast własność akcji M przeszła na Spółkę już w chwili zawarcia umowy. W dniu 23.07.1999 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego P, między innymi poprzez wniesienie aportem wierzytelności G-P względem Spółki z tytułu sprzedaży akcji M, czyli o nieuregulowaną należność za akcje (prawo majątkowe) w wysokości 1.313.990 zł. Spółka jako dłużnik Banku przejęła swoje zobowiązanie względem G-P i tym samym wierzytelność (należność) G-P względem Spółki z tytułu sprzedaży akcji wygasła. W zamian za sprzedane akcje M Bank otrzymał udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki o łącznej wartości 1.313.990 zł. Nabycie 44.769 akcji M przez Spółkę nastąpiło zatem w wyniku wniesienia przez G-P aportu w postaci wierzytelności z tytułu sprzedaży akcji w lipcu 1999 r. Wydatkiem ze strony Spółki było więc wydanie na rzecz Banku 1.313,99 udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym P, których wartość odzwierciedla wartość aportu, czyli 1.313.990 zł. Wierzytelność Banku w postaci należnej ceny sprzedaży (która w momencie aportu do Spółki nie była jeszcze wymagalna) stanowiła zatem ekwiwalent w zamian za objęte akcje w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Ekonomiczna korzyść polegała na tym, że kwota zobowiązań Spółki uległa zmniejszeniu o 1.313.990 zł. Jednocześnie zwiększyły się jej kapitały własne ta sama kwota podwyższyła kapitał zakładowy Spółki. W konsekwencji wzrosła wartość księgowa Spółki (po stronie pasywów 1.313.990 zł przeszło ze zobowiązań do kapitałów własnych). Dla Banku aktywo w postaci należności względem Spółki z tytułu sprzedaży akcji M przekształciło się w inne aktywo udziały w Spółce. Dla Banku pod względem bilansowym operacja ta była neutralna. Celem opisanych wyżej operacji była restrukturyzacja działalności inwestycyjnej w ramach nowopowstałej bankowej grupy kapitałowej poprzez transfer przez banki wchodzące w skład Grupy P S.A. swoich inwestycji (udziałów, akcji) w inne spółki kapitałowe (takie jak M S.A.) do jednego wyspecjalizowanego podmiotu prawa (tzw. fundusz private equity), jakim był i jest Spółka P. W dniu 28.12.2006 r. M S.A. nabył od Spółki na podstawie art. 199 Kodeksu spółek handlowych przedmiotowe akcje jako akcje własne w celu ich umorzenia za kwotę 1.287.080 zł. Cena nabycia akcji odzwierciedlała ich wartość rynkową. Zdaniem Spółki, z tytułu nabycia przez MA. własnych akcji od P w celu ich umorzenia nie powstał dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, ponieważ wydatek na nabycie tych akcji w kwocie 1.313.990 zł (koszt uzyskania przychodu) przewyższał osiągnięty przychód podatkowy, tj. uzyskaną cenę sprzedaży w kwocie 1.287.080 zł. Spółka zauważa również, że nabycie akcji M przez P nastąpiło w 1999 r., a zatem przed 1 stycznia 2001 r., tj. datą wejścia w życie obecnie obowiązujących zasad opodatkowania wkładów niepieniężnych. W związku z tym zastosowanie powinien znaleźć art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2000 r., że w przypadku odpłatnego zbycia udziału (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych przed dniem 1 stycznia 2001 r. w zamian za wkład niepieniężny, koszt uzyskania przychodów określa się na podstawie przepisów obowiązujących w roku objęcia tych udziałów (akcji) lub wkładów (...). Zatem w ocenie Spółki obowiązujący od dnia 1 stycznia 2001 r. art. 15 ust. 1k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wprowadzony właśnie ustawą z dnia 9 czerwca 2000 r.) nie znajduje zastosowania w tym przypadku, ponieważ nabycie przez Spółkę akcji M nastąpiło przed 1 stycznia 2001 r. Natomiast zgodnie z obowiązującym w 1999 r. art. 16 ust. 1 pkt 8a w/w ustawy, wydatek na nabycie akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny (tu w postaci wierzytelności z tytułu sprzedaży akcji M) rozpoznawany jest jako koszt uzyskania przychodu w momencie takiego odpłatnego zbycia. Stąd wydatek na nabycie akcji M S.A. równy był kwocie wierzytelności z tytułu sprzedaży akcji, czyli kwocie 1.313.990 zł. Reasumując, wydatkiem Spółki na nabycie 44.769 akcji M było wydanie udziałów w jej podwyższonym kapitale zakładowym, które to udziały objął Bank. Innymi słowy, Bank zamiast zapłaty gotówkowej za akcje M otrzymał zapłatę w postaci udziałów w Spółce, których wartość odzwierciedlała cenę sprzedaży nabytych akcji, czyli kwotę 1.313.990 zł. Biorąc pod uwagę, iż własność akcji M przeszła na Spółkę już w momencie zawarcia umowy sprzedaży, Podatnik stawia również tezę, iż w gruncie rzeczy doszło do swoistego rodzaju potrącenia wierzytelności Banku względem Spółki z tytułu sprzedaży akcji M z wierzytelnością Spółki względem Banku z tytułu wniesienia wkładu na poczet podwyższonego kapitału zakładowego Spółki. Taka szczególna forma wygaśnięcia zobowiązań poprzez połączenie wierzytelności i długu w jednej osobie nie została przewidziana w kodeksie cywilnym, ale jest prawnie dopuszczalna (por. Prawo cywilne pod redakcją prof. S. Grzybowskiego, PWN, Warszawa 1981, str. 269). Zatem w ocenie Spółki można twierdzić, iż w rezultacie koszt uzyskania przychodu może zostać ustalony również w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.