Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.09.2007, sygn. PDF/415-30/07, Urząd Skarbowy w Limanowej, sygn. PDF/415-30/07

W którym momencie można wpisać do ewidencji środków trwałych nieruchomość nabytą na licytacji prowadzonej przez komornika sądowego?

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Limanowej działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z 16.11.2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 22.06.2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu 02.07.2007 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie momentu zaliczenia nieruchomości do środków trwałych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 26 stycznia 2006 r. nabył Pan na licytacji prowadzonej przez komornika nieruchomość, budynek handlowo - usługowy, stając się tym samym nabywcą licytacyjnym nieruchomości. Po nabyciu tejże nieruchomości złożył Pan wniosek do Sądu o przysądzenie jej własności. Nie było to możliwe ze względu na fakt, iż dotychczasowy właściciel tej nieruchomości złożył zażalenie na postanowienie Sądu. Dopiero w dniu 18 grudnia 2006 r. Sąd na posiedzeniu niejawnym odjął poprzedniemu właścicielowi zarząd tej nieruchomości i ustanowił Pana nowym jej zarządcą. Część powyższej nieruchomości jest wynajmowana i od momentu ustanowienia Pana jej zarządcą uzyskuje Pan z tego tytułu przychody. Jak wynika ze złożonego przez Pana wniosku Sąd w końcu wydał prawomocne postanowienie o przysadzeniu własności przedmiotowej nieruchomości i w dniu 12 czerwca 2007 r. został Pan uwidoczniony w księdze wieczystej jako jej właściciel. Przedmiotową nieruchomość w związku z tym, iż była kompletna i zdatna do użytku, wprowadził Pan jako środek trwały do ewidencji środków trwałych w styczniu 2007 r.W związku z tym pyta Pan, w którym momencie należy wprowadzić powyższą nieruchomość do ewidencji środków trwałych i ją amortyzować?Własne stanowisko podatnika: Pana zdaniem wraz z chwilą ustanowienia Pana zarządcą, tym samym z chwila kiedy zaczął Pan uzyskiwać przychody z tytułu najmu nieruchomości, która jest kompletna i zdatna do użytkowania, powinna zostać ustalona jej wartość początkowa i powinna zostać przekazana do użytkowania a co za tym idzie wpisana do ewidencji środków trwałych i amortyzowana. Ponieważ budynek ten przed nabyciem był używany przez okres dłuższy niż 60 miesięcy to uważa Pan, iż zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych budynek ten można amortyzować według indywidualnej stawki dla używanych środków trwałych w wysokości 10% rocznie, czyli przez okres 10 lat.Stan prawny: Zgodnie z art. 22a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,2)maszyny, urządzenia i środki transportu,3)inne przedmioty- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.Odpisów amortyzacyjnych natomiast w myśl art. 22h ust. 1 dokonuje się:1)od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,2)od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 4, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym armator poniósł wydatki (w tym dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10% wartości kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość kontraktową, o której mowa w niniejszym punkcie, ustala się na dzień zawarcia umowy na budowę danego obiektu,3)od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku,4)od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż aby nieruchomość można było zaliczyć do środków trwały i w konsekwencji tego dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych musi przede wszystkim stanowić ona własność lub współwłasność podatnika. Jak czytamy w art. 987 kodeksu postępowania cywilnego po zamknięciu przetargu sąd w osobie sędziego, pod nadzorem którego odbywa się licytacja, wydaje na posiedzeniu jawnym postanawia co do przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę. Jeżeli przybicie nie następuje niezwłocznie po ukończeniu przetargu, sąd na wniosek licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę, może w przypadku gdy zarządcą jest dłużnik, odjąć mu zarząd i ustanowić innego zarządcę. (art. 993 § 1 kpc).Po przybiciu sąd wydaje zarządzenie na wniosek nabywcy lub uczestnika postępowania o ustanowieniu innego zarządu. Nabywca może być na własne żądanie ustanowiony zarządcą jeżeli oprócz rękojmi złożył w gotówce nie mniej niż piątą część ceny nabycia albo jeżeli do tej wysokości przysługuje mu prawo zaliczenia swojej wierzytelności na poczet ceny nabycia (art. 993 § 2 k.p.c.).Osoba, na rzecz której udzielono przybicia, uzyskuje, jeżeli wykona warunki licytacyjne, prawo do przysadzenia jej własności nieruchomości (art. 995 kpc).Po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności (art. 998 kpc).Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbiorów dokumentów (art. 999 kpc). Tak więc w rozpatrywanej sprawie podstawowe znaczenie ma data uprawomocnienia się postanowienia wydanego przez Sąd o przysądzeniu Panu własności, gdyż dopiero z tą datą stał się Pan jej właścicielem, oraz to czy nieruchomość była kompletna i zdatna do użytku, bo tylko taka nieruchomość może być zaliczona do środków trwałych.W związku z tym, iż do zapytania nie dołączył Pan postanowienia o przysądzeniu własności tutejszy Organ nie ma możliwości określenia daty z którą Pan może wprowadzić przedmiotową nieruchomość do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych, a co za tym idzie nie może stwierdzić czy powyższa nieruchomość została prawidłowo wprowadzona do ewidencji środków trwałych w styczniu 2007 r. Na podstawie art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i - 22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.Natomiast art. 22j ust. 1 powyższej ustawy stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:1)dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3 - 6 i 8 Klasyfikacji:a)24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł.,b)36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł. i nie przekracza 50.000 zł.,c)60 miesięcy - w pozostałych przypadkach,2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy,3) dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:a)trwale związanych z gruntem budynków handlowo - usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,b)kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych- dla których okres amortyzacji - nie może być krótszy niż 3 lata,4) dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 % - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.2. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za:1)używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub2)ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:1)używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub2)ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.4. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:1)inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach - okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat,2)inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 - okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2. Zgodnie z Pana wyjaśnieniem nieruchomość stanowi budynek handlowo - usługowy o symbolu KRŚT - 103. Tak więc w przypadku powyższej nieruchomości nie będzie miał zastosowania art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie spełnia on wymogów pkt 3a, w którym zostały wyłączone środki trwałe w postaci budynków handlowo - usługowych o symbolu KRŚT 103. W odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości może mieć zastosowanie przepis pkt 4 powyższego artykułu, gdyż jak wynika z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych budynki niemieszkalne, a takim jest budynek handlowo - usługowy, posiadają podstawową stawkę amortyzacyjną w wysokości 2,5%. Tak więc jeżeli budynek był przed nabyciem używany przez okres co najmniej 60 miesięcy (art. 22j ust. 3 pkt. 1), to stawka amortyzacyjna może być ustalona na 40 lat, pomniejszona o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Pana, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. Reasumując należy stwierdzić, że nieruchomość nabytą przez Pana na licytacji w dniu 26 stycznia 2006 r. mógł Pan wpisać do ewidencji środków trwałych w momencie kiedy stał się Pan jej właścicielem, tj. od daty uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu Panu własności, pod warunkiem, że przedmiotowa nieruchomość jest kompletna i zdatna do użytku. Tym samym od miesiąca następnego po uwidocznieniu nieruchomości w ewidencji środków trwałych, pod warunkiem spełnienia wymogów art. 22j ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może Pan dokonywać odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawki amortyzacyjnej ustalonej na okres 40 lat pomniejszonej o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Pana, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.Zaznaczyć również należy, że musi mieć Pan na względzie przepis art. 22h ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W tym stanie rzeczy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Limanowej uznaje stanowisko Pana w powyższej sprawie za nieprawidłowe. W dacie wydania powyższego postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa w powyższej sprawie.Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.Stosownie do art. 14 b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.