Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21.03.2006, sygn. PD I 415/1/2-1/18364/06, Urząd Skarbowy Wrocław-Stare Miasto, sygn. PD I 415/1/2-1/18364/06

Jak należy ustalić wartość początkową środka trwałego w przedstawionym stanie faktycznym: czy przyjąć wartość początkową w wysokości nie zamortyzowanej części wynikającej z ewidencji środków trwałych mojego męża, czy ustalić wartość początkową na podstawie cen rynkowych z grudnia ubiegłego roku?

P O S T A N O W I E N I ENa postawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy dnia 29.08.1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto stwierdza, że stanowisko Pani XY przedstawione we wniosku z dnia 12.01.2006 r., który wpłynął do tut. organu podatkowego w dniu 13.01.2006 r., uzupełnione dnia 10.02.2006 r., o udzielenie wiążącej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych Jak należy ustalić wartość początkową środka trwałego w przedstawionym stanie faktycznym: czy przyjąć wartość początkową w wysokości nie zamortyzowanej części wynikającej z ewidencji środków trwałych mojego męża, czy ustalić wartość początkową na podstawie cen rynkowych z grudnia ubiegłego roku - jest prawidłowe.U Z A S A D N I E N I E W dniu 13.01.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Stare Miasto wpłynął wniosek Pani XY z dnia 12.01.2006 r., o udzielenie wiążącej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Braki w podaniu zostały uzupełnione dnia 10.02.2006 r. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.Z przedstawionego przez Panią XY stanu faktycznego wynika, że w dniu 31.12.2005 r. mąż podatniczki zlikwidował działalność gospodarczą i samochód osobowy, który był wprowadzony do ewidencji środków trwałych, przekazał na własne potrzeby. Natomiast Pani XY od 01.01.2006 r. rozpoczęła działalność gospodarczą i zamierza wprowadzić ten samochód do ewidencji środków trwałych podatniczka informuje również, że w małżeństwie istnieje współwłasność majątkowa. W skierowanym do tut. organu podatkowego wniosku podatniczka sformułowała pytanie : Jak należy ustalić wartość początkową środka trwałego w przedstawionym stanie faktycznym: czy przyjąć wartość początkową w wysokości nie zamortyzowanej części wynikającej z ewidencji środków trwałych mojego męża, czy ustalić wartość początkową na podstawie cen rynkowych z grudnia ubiegłego roku ?Zdaniem Podatniczki, wartość początkową środka trwałego należy przyjąć wg cen rynkowych z grudnia ubiegłego roku. Opierając się na przedstawionym opisie stanu faktycznego w sprawie oraz mając na uwadze aktualnie obowiązujący stan prawny, tut. organ podatkowy stwierdza : Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14,poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą zwane środkami trwałymi. W przypadku, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, w myśl przepisu art. 22g ust. 11 ustawy wartość początkową składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku, przy czym zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności prowadzonej odrębnie. W sytuacji, gdy jeden z małżonków zaprzestał wykorzystywania danego środka trwałego do celów własnej działalności gospodarczej, brak jest podstaw do dokonywania przez niego dalszych odpisów amortyzacyjnych, stąd dany składnik majątkowy winien być wykreślony z ewidencji środków trwałych. Ten sam składnik majątkowy może być przejęty przez drugiego małżonka na potrzeby jego działalności gospodarczej, co ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym. Tut. organ podatkowy zwraca uwagę na przepisy stanowiące o kontynuacji dokonywanych odpisów amortyzacyjnych, a mianowicie na art. 22g ust. 12 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, dany środek trwały podlega amortyzacji na zasadach kontynuacji w razie:- podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,- zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną - zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego lub odrębnie przez każdego z małżonków na działalność wykonywaną na imię obojga małżonków,- zmiany działalności wykonywanej na imię obojga małżonków na działalność wykonywaną przez jednego lub odrębnie przez każdego z małżonków,- zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków, jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).Spośród ww. okoliczności żadna nie ma zastosowania w sytuacji przedstawionej przez Panią XY, gdyż podatniczka nie przejęła firmy męża, tylko założyła własną odrębną działalność.W związku z powyższym, wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej wymaga ustalenia nowej wartości początkowej samochodu i dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej wartości.Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotowego samochodu wynika z art. 22g ust. 8 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych nabytych przez podatnika przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu środków trwałych, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie za właściwe należy uznać przyjęcie samochodu w wartości początkowej ustalonej w oparciu o ceny rynkowe z grudnia ubiegłego roku. W świetle przedstawionego stanu prawnego i faktycznego sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto stwierdza, iż stanowisko Pani w sprawie ustalenia wartości początkowej środka trwałego jest prawidłowe.Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. W przypadku zmiany przepisów interpretacja stanie się nieaktualna. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.