Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.11.2006, sygn. PP III 443/344/06, Izba Skarbowa we Wrocławiu, sygn. PP III 443/344/06

Stawka podatku VAT obowiązujaca przy sprzedazy udziału w nieruchomości wspólnej (stanowiącej pomieszczenie garażowe), w ramach której nabywca nabywa prawo do korzystania z miejsca postojowego.

Do Naczelnika Urzędu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z treści złożonego wniosku wynikało, iż Spółka rozpoczyna budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych, w obrębie których znajdować się będzie garaż podziemny wielostanowiskowy, stanowiący jedną powierzchnię, na której liniami zaznaczone są miejsca parkingowe. Sprzedaż dokonywana będzie według następujących zasad:a. sprzedaż lokalu mieszkalnego,b. sprzedaż komórek lokatorskich jako pomieszczeń przynależnych do lokali,c. sprzedaż udziału w nieruchomości wspólnej, w ramach której nabywca za określoną kwotę nabywa prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w garażu podziemnym, na zasadzie podziału do użytkowania garażu podziemnego, powodującego przyporządkowanie określonego miejsca postojowego do określonego lokalu wraz z wpisem tego prawa w dziale III księgi wieczystej. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły stawki podatku VAT, obowiązującej przy sprzedaży udziału w nieruchomości wspólnej (stanowiącej pomieszczenie garażowe), w ramach której nabywane jest odpłatnie prawo do korzystania z miejsca postojowego na zasadzie podziału do użytkowania, a także metody wyodrębniania powyższej transakcji z podstawy opodatkowania (jaką w przedmiotowej sprawie jest sprzedaż lokalu mieszkaniowego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego). Wnioskodawca wskazując przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 903 ze zm.) wywiódł, że udział w nieruchomości wspólnej wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego stanowi immanentną część lokalu jako prawo związane, zatem nie może stanowić odrębnego przedmiotu obrotu. W związku z powyższym dostawa obiektu budownictwa mieszkaniowego zawierającego m. in. pomieszczenie garażowe, wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego, powinna jako dostawa niepodzielnego obiektu budownictwa mieszkaniowego, stosownie do art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegać w całości opodatkowaniu podatkiem w wysokości 7%.Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia... nr... stwierdził, że stanowisko wniskodawcy jest nieprawidłowe. Organ podatkowy powołując się na ustawę z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) stwierdził, iż samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Obok pomieszczeń pomocniczych, które mają służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, ustawa wymienia również pomieszczenia przynależne, do których zalicza m. in. garaże i komórki, i choć mogą one stanowić, w sensie prawnym, część składową lokalu mieszkalnego, to w sensie funkcjonalnym nie są przestrzenią przeznaczoną do bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi. Wobec powyższego organ podatkowy stwierdził, iż stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe, bowiem obniżona 7% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie do sprzedaży lokali mieszkalnych, a nie do pomieszczeń do nich przynależnych (miejsc postojowych). Zdaniem organu podatkowego I instancji, sprzedawane przez podatnika prawa do miejsc postojowych w garażu wspólnym, pomimo iż znajdują się w obiektach budownictwa mieszkaniowego, podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22% - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej...korzystając z uprawnień przewidzianych w przepisie art. 14b § 2 oraz § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa stwierdził, że udzielona przez organ pierwszej instancji interpretacja jest nieprawidłowa. W tej sytuacji konieczna była jej zmiana na podstawie art. 14b ust. 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa.Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że przepisy prawa podatkowego, w tym w szczególności ustawa z dnia 11 marca 2004 r. w podatku od towarów i usług, nie definiują pojęcia lokal mieszkalny, jak również nie wskazują co należy rozumieć pod pojęciem pomieszczenia pomocniczego czy też pomieszczenia przynależnego. Definicji tychże pojęć i regulacji ich dotyczących należy zatem poszukiwać w innych przepisach prawa, w tym w szczególności w szeroko pojmowanych regulacjach cywilistycznych. Słusznie zatem organ I instancji próbując zdefiniować pojęcie lokalu mieszalnego odniósł się do regulacji wynikającej z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali. Zgodnie z definicją zawartą w tym przepisie samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespól izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkaniowe. Natomiast zgodnie z ust. 4 tego artykułu, do lokalu mogą przynależeć jego części składowe, pomieszczenia choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności :piwnica, strych, komórka, garaż zwane pomieszczeniami przynależnymi. W opinii Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu ustawodawca wprowadził wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, a pomieszczeniami przynależnymi. Przez pomieszczenie pomocnicze należy rozumieć pomieszczenie lub pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, chodzi zatem tutaj o funkcjonalny związek pomieszczenia pomocniczego z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi. Należy również wskazać, że w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 ze zm.) wskazano, że przez pomieszczenie pomocnicze należy rozumieć pomieszczenie znajdujące się w obrębie mieszkania lub lokalu użytkowego, służące do celów komunikacji wewnętrznej, higieniczno-sanitarnych, przygotowywania posiłków, z wyjątkiem kuchni zakładów żywienia zbiorowego, a także do przechowywania ubrań, przedmiotów oraz żywności. Również w cytowanym akcie prawnym w § 18-21 uregulowano kwestie położenia oraz wymiarów miejsc postojowych przeznaczonych do przechowywania samochodów.Odnośnie natomiast pojęcia pomieszczenia przynależnego organ II instancji wskazuje, że w sensie prawnym pojęcie to stanowi co prawda część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przedmiotem opodatkowania jest zatem dokonywana przez podatnika czynność, której dla celów podatkowych nie należy dzielić na składniki, w tym wypadku nie wskazany jest podział tej transakcji na dostawę towaru jakim jest lokal mieszkalny i na sprzedaż usługi- czynności przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych tj. prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego. Dokonywanie podziału sprzedaży na lokal mieszkalny i świadczenie usługi, a w konsekwencji zastosowanie różnych stawek podatku VAT 7% i 22%, stanowi bezspornie rozbicie jednolitego przedmiotu sprzedaży, co w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego nie znajduje uzasadnienia. Ponadto należy zauważyć, iż stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu znajduje oparcie w bieżącym orzecznictwie sądów administracyjnych. I tak w wyroku z dnia 09.11.2005 r. sygn. akt III S.A./Wa 2516/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży. Miejsce postojowe, w tym przypadku nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności. Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22.06.2005 r. sygn. akt I FSK 103/05.W tej sytuacji kryterium decydującym o zastosowaniu jednolitej stawki podatku VAT w wysokości 7% - zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatku VAT- będzie postanowienie zawarte w umowie sprzedaży zawieranej z nabywcą. Jeśli z postanowień umowy wynika, że lokal mieszkalny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego są przedmiotem łącznego obrotu, to do sprzedaży udziału w nieruchomości wspólnej wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego należy również zastosować stawkę podatku w wysokości 7% jak przy dostawie części obiektów budownictwa mieszkaniowego. Dyrektor Izby Skarbowej uznaje zatem stanowisko Spółki za prawidłowe.Dyrektor Izby Skarbowej zauważa ponadto, że zgodnie z brzmieniem art. 146 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku VAT, stawkę podatku w wysokości 7% można stosować wyłącznie w stosunku do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych w okresie do 31.12.2007 r.