Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 28.03.2006, sygn. PV-440/IP/ 12 /2006, Urząd Skarbowy w Koninie, sygn. PV-440/IP/ 12 /2006

czy podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od budowy budynku na gruncie nie będącym własnością spółki."

P O S T A N O W I E N I ENa podstawie:- art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w .........udziela dla .......... Sp. z o.o. z siedzibą w ........ interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawionej we wniosku z dnia ........... oceniając stanowisko jako prawidłowe. U Z A S A D N I E N I E ......... Spółka z o.o. z siedzibą w ........... wnioskiem z dnia ........ r. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w ......... o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, przedstawiając w nim następujący stan faktyczny: .................. Sp. z o.o. świadczy różnego rodzaju usługi, przede wszystkim eksploatację instalacji odsiarczania spalin w ....... S.A.. Całość przychodów spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dla realizacji celów spółki niezbędna jest budowa obiektów budowlanych oraz zakup maszyn i urządzeń. W pierwszym okresie budowy obiekty zostaną pobudowane na gruncie ........ S.A., który w przyszłości po uzyskaniu zgody Zgromadzenia Akcjonariuszy zostanie Spółce ....... sprzedany. Wobec czego .......... Sp. z o.o. pyta: "czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od budowy budynku na gruncie nie będącym własnością spółki." Podatnik uważa, że budowa budynku na obcym gruncie stanowi dla spółki inwestycję w wyniku której uzyskuje środek trwały podlegający opodatkowaniu. Ponieważ spółka świadczy wyłącznie usługi podlegające opodatkowaniu ma prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących nakładów na budowę budynku na cudzym gruncie. Ponoszone przez spółkę nakłady na budowę należy uznać za inwestycję w obcym środku trwałym. Podatnik oświadczył, że w związku z przedstawionym stanem faktycznym w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe, nie jest prowadzona kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym. Odnosząc się do przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w ....... informuje: Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednakże na mocy art. 88 ust. 3 pkt 1,w/w ustawy z dnia 11 marca 2004r., przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów. W art. 87 ust. 3 w/w ustawy o VAT mowa jest natomiast o towarach, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz o gruntach i prawach wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy. Zgodnie z definicją kosztów zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodu, w sposób bezpośredni lub pośredni - poprzez odpisy amortyzacyjne - uzależnione jest od istnienia związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodem, a także od tego czy ustawodawca danego wydatku nie umieścił w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu. Ze złożonego przez podatnika wniosku wynika, że ponoszone przez spółkę nakłady na budowę obiektów budowlanych - uznane za inwestycję w obcym środku trwałym - są niezbędne do realizacji celów spółki co oznacza, że pomiędzy poniesieniem wydatków na budowę, a uzyskaniem w przyszłości przychodu z działalności gospodarczej zachodzi taki związek. W myśl art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają (...) niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Z uwagi na powyższe, mimo iż wydatki na budowę obiektów budowlanych nie mogą zostać bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to staną się one kosztami uzyskania przychodów w sposób pośredni - poprzez odpisy amortyzacyjne. Ponieważ, jak wynika ze złożonego wniosku, inwestycja będzie służyła prowadzonej przez podatnika działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do pomniejszenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wykazane w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług wykorzystanych do budowy budynku na cudzym gruncie.. W zwiazku z powyższym, stanowisko podatnika w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od budowy budynku na gruncie nie będącym własnością spółki jest prawidłowe. Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji. Powyższa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika według stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia. Jest zatem aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub faktycznego sprawy. Naczelnik Urzędu Skarbowego nie informuje o zmianie stanu prawnego. Do czasu zmiany lub uchylenia przedmiotowa interpretacja jest wiążąca dla organu podatkowego i organu kontroli skarbowej. Nie jest natomiast wiążąca dla podatnika.