Interpretacja
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 19.12.2006, sygn. 1472/ROP1/423-371/06/AK, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, sygn. 1472/ROP1/423-371/06/AK
Czy oświadczenia pracowników o dokonanym wydatku oraz paragony uzupełnione o dane Spółki, mogą stanowić podstawe do uznania wydatku za koszt podatkowy Spółki, zakładając że wydatki związne są z przychodami Spółki oraz nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop?
POSTANOWIENIE
Na podstawie art.14a § 4 w związku z art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz.60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku xxx Sp. z o.o. z dnia 08 listopada 2006 roku (data wpływu 13 listopada 2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie
postanawia
uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe
UZASADNIENIE
W dniu 13 listopada 2006r. do tutejszego Urzędu wpłynął wniosek Podatnika z dnia 08 listopada 2006r. o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika.
Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku, głównym przedmiotem działalności Spółki wchodzącej w skład międzynarodowego holdingu jest wydawanie i dystrybucja płyt dźwiękowych. W związku z koniecznością odbywania przez pracowników Spółki licznych wyjazdów służbowych krajowych i zagranicznych związanych z promocjami płyt, zdarzają się sytuacje udokumentowania kosztów tylko paragonami lub oświadczeniami pracowników w przypadku niemożności otrzymania dowodu od kontrahenta. Paragony dokumentują najczęściej przejazdy taksówkami, wydatki reprezentacyjne, inne drobne wydatki. Natomiast oświadczenia pracowników dotyczą w szczególności posiłków spożywanych z kontrahentami, również przejazdów oraz innych drobnych wydatków. Polityka rachunkowości Spółki zgodnie z ustawą z dn. 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz.591, z późn.zm.) przewiduje możliwość dokumentowania operacji dowodami zastępczymi, w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych (faktur, rachunków, paragonów) z zastrzeżeniem, że dowody te nie mogą dokumentować zakupów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dowody zastępcze mają formę oświadczeń pracowników dokonujących wydatków, zawierających następujące dane: