Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.11.2006, sygn. 1401/BP-I-4230Z-103/06/JP, Izba Skarbowa w Warszawie, sygn. 1401/BP-I-4230Z-103/06/JP

Czy w omawianej sytuacji, po dokonaniu skrócenia lub przedłużenia umowy leasingu, Spółka na podstawie odpowiednio art. 17c ustawy o pdop, bądź art. 17g ustawy o pdop, ma prawo przenieść na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem umowy w przypadku: 1) umowy leasingu operacyjnego - po cenie nie niższej od hipotetycznej wartości netto, 2) umowy leasingu finansowego - po cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od wartości rynkowej przedmiotu leasingu?

Decyzja

Na podstawie art. 233 § 1 w związku z art. 239 i art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8 poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 29.08.2006 r. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 21.08.2006 r. nr 1471/DPD1/423/76/06/MK w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

orzeka

- odmówić zmiany w/w postanowienia organu I instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 19.05.2006 r. Spółka zwróciła się o udzielenie interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej. Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawiera jako finansujący umowy leasingu operacyjnego i finansowego ze swoimi klientami. Po zakończeniu podstawowego okresu umowy leasingu operacyjnego Spółka przenosi na korzystających własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem umów, przy czym cena określona w umowach sprzedaży nie jest niższa od hipotetycznej wartości netto przedmiotów umów.Podobnie, po zakończeniu podstawowego okresu umowy leasingu finansowego Spółka przenosi na korzystających własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem umów, przy czym cena określona w umowach sprzedaży może znacznie odbiegać od wartości rynkowej przedmiotów umów.Spółka chce umożliwić swoim klientom przedłużanie i skracanie zawieranych umów leasingu. Po skróceniu bądź przedłużeniu umowy leasingu operacyjnego, umowa będzie spełniać nadal warunki dla leasingu operacyjnego, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Także w przypadku skrócenia umowy leasingu operacyjnego, okres na jaki zawarta będzie umowa po jej skróceniu nadal spełniał będzie wymogi stawiane przez przepisy art. 17b ustawy, tj. stanowił będzie co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeśli przedmiotem umowy są środki trwałe podlegające amortyzacji, bądź będzie wynosił 10 lat, jeżeli przedmiotem leasingu są nieruchomości podlegające amortyzacji.Podobnie w przypadku umowy leasingu finansowego, po jej skróceniu lub przedłużeniu, nadal będą spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ustawy.W związku z opisanym stanem faktycznym Spółka sformułowała następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych: czy w omawianej sytuacji, po dokonaniu skrócenia lub przedłużenia umowy leasingu, Spółka na podstawie odpowiednio art. 17c ustawy o pdop, bądź art. 17g ustawy o pdop, ma prawo przenieść na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem umowy w przypadku:- umowy leasingu operacyjnego - po cenie nie niższej od hipotetycznej wartości netto,- umowy leasingu finansowego - po cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od wartości rynkowej przedmiotu leasingu?Zdaniem wnioskodawcy czynności przedstawione w pytaniu są zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Dla sprzedaży przedmiotu leasingu i zastosowania preferencyjnych zasad sprzedaży poleasingowej, istotne znaczenie ma, aby sprzedaż przedmiotu leasingu została dokonana po upływie podstawowego okresu umowy leasingu. Zdaniem Spółki definicja podstawowego okresu umowy leasingu, zawarta w art. 17a ustawy, odnosi się wyłącznie do okresu, na który umowa została zawarta, bez uwzględnienia okresu, którego strony w sposób ostateczny nie uwzględniły, a przewidziały taką możliwość w umowie leasingu. Celem tego przepisu jest odnoszenie skutków podatkowych do okresu ściśle oznaczonego w umowie leasingu, a nie potencjalnego okresu przewidzianego w umowie, na który umowa może być przedłużona lub skrócona. Natomiast późniejsza zmiana umowy powoduje nowe ustalenie okresu podstawowego, czyli następuje konkretyzacja okresu, który albo nie był w ogóle w umowie przewidziany, albo był przewidziany jedynie jako możliwość. Spółka uważa, że podstawowy okres umowy leasingu można rozumieć w ten sposób, iż jeśli umowa leasingu nie zawiera klauzuli przedłużenia lub skrócenia, zgodnie z którą taka zmiana nie stanowi zmiany samej umowy, to ustalenie przez strony umowy nowego okresu obowiązywania umowy jest ustaleniem nowego okresu podstawowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.