Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 31.07.2006, sygn. 1471/NTR1/443-180/06/AM, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, sygn. 1471/NTR1/443-180/06/AM

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona w ramach dążenia do uatrakcyjnienia swojej oferty podejmuje współpracę z partnerem, którym jest przedsiębiorca prowadzący działalność w punktach umożliwiających akceptację płatności dokonywanych kartami płatniczymi (dalej: Partner). Współpraca polega na realizacji wspólnego przedsięwzięcia - programu partnerskiego, który dla Strony ma na celu promocję i popularyzację jej produktów (przede wszystkim płatności za pomocą wydawanych przez Nią kart płatniczych), zaś dla Partnera - zwiększenie sprzedaży jego towarów bądź usług. W ramach wspólnego przedsięwzięcia Partner zobowiązuje się udzielać klientom dokonującym płatności przy wykorzystywaniu kart płatniczych wydanych przez Stronę rabatu polegającego na obniżeniu o określony procent standardowej ceny towaru lub usługi. W celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia i poinformowania o nim klientów Strona na swój koszt przygotowuje materiały reklamowe dotyczące programu partnerskiego ( m.in. ulotki reklamowe, publikacje w internecie), w których obok własnych wykorzystuje zgodnie z umową nazwę i/lub znak towarowy Partnera, a także inne informacje marketingowe i teleadresowe dotyczące obu podmiotów. Podobnie Partner zobowiązany jest do informowania na własny koszt klientów swoich placówek o przysługującym im rabacie w przypadku dokonania płatności kartą wydaną przez Stronę, może też w przygotowanych przez siebie materiałach marketingowych wykorzystywać oznaczenia Strony i/lub informacje o niej. W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie, że realizacja wyżej opisanego wspólnego przedsięwzięcia w postaci programu partnerskiego nie powoduje w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.Zdaniem Strony pomiędzy Partnerem a Nią w ramach wspólnego przedsięwzięcia nie dochodzi do jakiegokolwiek świadczenia, zaś wszystkie podejmowane działania nakierowane są wyłącznie na osiągnięcie dwóch różnych dla obu podmiotów celów, których pełna i efektywna gospodarczo realizacja może nastąpić wyłącznie w wyniku podjęcia skoordynowanych i wspólnych działań.