Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.06.2006, sygn. 1424/1110/443/20/2/2006/IW, Pierwszy Urząd Skarbowy w Radomiu, sygn. 1424/1110/443/20/2/2006/IW

Czy Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie przedmiotowego samochodu?

Stosownie do art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. nr 54 poz. 535 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005r. włącznie w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5 (czyli takie, których dopuszczalna ładowność jest mniejsza od określonej wg wzoru: Dł = 357 kg + n x 68 kg, -gdzie "n" oznacza ilość miejsc w samochodzie łącznie z miejscem dla kierowcy) ,na podstawie umowy leasingu, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Przy czym suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu nie może przekroczyć kwoty 5.000 zł.Zgodnie z art. 154 ust. 1 wymienionej ustawy, ograniczenia zawartego w art. 86 ust. 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem leasingu, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym obowiązującymi przed 1 maja 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy.Zgodnie natomiast z art. 154 ust. 2 pkt 1 i 2 wymienionej na wstępie ustawy o podatku od towarów i usług, przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umowy leasingowej zawartej przed dniem 1 maja 2004 r. wówczas, jeżeli umowy te zostały zarejestrowane we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r., bez uwzględnienia zmian tej umowy dokonanych po dniu wejścia w życie ustawy, tj. po dniu 1 maja 2004 r.Leasing operacyjny traktowany jest jako usługa polegająca na tym, iż w okresie objętym umową jedna ze stron - leasingobiorca używa w sposób czasowy towar stanowiący własność leasingodawcy, a podstawową formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz (rata). Do powyższych form wynagrodzenia (płatności) nie zalicza się natomiast kwoty wynikającej z wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego, gdyż wykup samochodu nie stanowi istoty takiej umowy. Klauzula umów leasingowych z opcją wykupu stanowi rodzaj oferty (propozycji) leasingodawcy dla leasingobiorcy odnośnie postępowania z przedmiotem leasingu po zakończeniu tej umowy. Jest to tylko propozycja, a nie kontynuacja umowy leasingu "przekształcającej się" w umowę sprzedaży jak na przykład w leasingu finansowym. W tej sytuacji wykup przedmiotu leasingu jest odrębną, autonomiczną czynnością prawną nie wywodzącą się z umowy leasingu bezpośrednio - jako jej kontynuacja. Wykup taki jest zwykłą umową sprzedaży pojazdu, do którego klasyfikacji mają zastosowania kryteria prawnopodatkowe z dnia zawarcia takiej umowy. Jeżeli samochód osobowy dla potrzeb umowy leasingu był "ciężarowym" z uwagi na zapis art. 154 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - to nie ma on już zastosowania do umowy sprzedaży i nie może on już korzystać z zasad zawartych w tym przepisie (art. 154) ze względu na inny katalog czynności (umów) wymienionych w tym przepisie. W związku z powyższym, w ocenie tutejszego organu podatkowego stanowisko podatnika dotyczące możliwości odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w fakturach VAT dot. nabycia samochodu, będącego wcześniej przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest nieprawidłowe.Pouczenie:Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej -do czasu jej zmiany lub uchylenia.Zgodnie z art. 14b § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 cyt. ustawy z dnia 29.08.1997r. powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.Zgodnie z art. 236 § 2 pkt. 1 cyt. ustawy zażalenie podlega opłacie skarbowej we właściwej wysokości.Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez Organ odwoławczy w trybie art. 14b § 5 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.