Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 07.03.2006, sygn. 1401/PD-4230Z-11/06/GZ, Izba Skarbowa w Warszawie, sygn. 1401/PD-4230Z-11/06/GZ

Czy przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie zaliczenia wydatków z tytułu reklamy publicznej i niepublicznej do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia jest prawidłowe ?

DECYZJA

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i art. 239 ustawy z dn. 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku z art. 15 ust. 1, ust. 4 ustawy z dn. 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 2000 Nr 54 poz. 654 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 30.01.2006r. Przedsiębiorstwa ?P?, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 20.01.2006r. Nr 1471/DPD2/423/142/05/MB w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

- odmówić zmiany w/w postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

Uzasadnienie

Przedsiębiorstwo ?P?, wnioskiem z dnia 20.01.2006r. zwróciło się do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej informacji w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik dokonuje zakupu usług promocyjno-reklamowych. Akcje promocyjno-reklamowe prowadzone są w środkach masowego przekazu, publicznie w inny sposób a także w sposób niepubliczny. W związku z opisanym stanem faktycznym Podatnik zadał pytanie: Zdaniem Strony w przypadku przedmiotowych kosztów nie znajduje zastosowania przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te powinny być ujmowane w kosztach podatkowych w dacie poniesienia, zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Według Strony są to koszty, których nie można powiązać z przychodami konkretnego roku podatkowego, brak bowiem możliwości ustalenia, z którymi przychodami, lub z jaką częścią przychodów, związane są koszty poniesione na działania reklamowe. Nie możliwe do ustalenia jest również, w którym roku podatkowym wzrosła wartość przychodów w wyniku prowadzonych akcji reklamowych. Podatnika stoi na stanowisku, że za zastosowaniem zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przemawia fakt, że ewentualne zwiększenie przychodów w wyniku reklamy rozłożone jest w przeważającej części na bardzo długie okresy czasu. Ustalenie, które przychody wynikają z reklamowania danego produktu lub usługi jest niemożliwe.