Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.05.2005, sygn. PD I 415/1/46/40/05, Urząd Skarbowy Wrocław-Fabryczna, sygn. PD I 415/1/46/40/05

Czy amortyzacja użyczonego samochodu stanowi koszt uzyskania przychodu?

POSTANOWIENIENa podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16.03.2005 r. który wpłynął w dniu 25.03.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji dokonywanej od użyczonego samochodu, jest prawidłowe. UZASADNIENIEW dniu 16.03.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1, ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje samochód, który nie stanowi jego własności lecz został mu użyczony przez inną osobę. Wnioskodawca pyta czy może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów raty amortyzacji dokonywane od ww. użyczonego samochodu. Jego zdaniem amortyzacja samochodu użyczonego nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.Katalog środków trwałych podlegających amortyzacji zawiera art. 22a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 2000 r. poz. 176 ze zm.) zwanej dalej "ustawą". Stosownie do treści tego przepisu amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność po-datnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;1) budowle, budynki oraz będące odrębną własnością,2) maszyny, urządzenia i środki transportu,3) inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania;1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, 2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie3) składniki majątku wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielem tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów dokonuje korzystający - zwane także środkami trwałymi,4) tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie "statki" o symbolu 35.11, zaliczone do branży 1051-1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) głównego Urzędu Statystycznego (Dz. U. Dz 1997 r. Nr 42, poz. 264 i z 1999 r. Nr 92, poz. 1045).Z powyższego wynika, iż samochód używany w działalności gospodarczej na podstawie umowy użyczenia, nie jest środkiem trwałym podatnika i jako taki nie podlega amortyzacji.Tym samym stanowisko podatnika, iż amortyzacja takiego samochodu nie stanowi kosztu uzyskania przychodu jest prawidłowe. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.Zażalenie podlega opłacie skarbowej w znakach opłaty skarbowej w wysokości 5 zł.