Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.12.2005, sygn. ZD/406-187/CIT/05, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu, sygn. ZD/406-187/CIT/05

Czy kwota należna z tytułu rozwiązania umowy najmu może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów Spółki, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodu?

W dniu 19.09.2005r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełniony pismem z dnia 20.10.2005r. (wpływ do tutejszego organu podatkowego w dniu 21.10.2005r.).

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Wnioskujący prowadzi działalność na rynku handlu detalicznego artykułami rolno-spożywczymi i przemysłowymi poprzez sieć sklepów. W celu rozszerzenia swojej działalności Spółka zawarła w dniu 19.05.1999r. umowę najmu, na podstawie której oddany został Spółce do wyłącznego używania położony w X budynek handlowy o powierzchni ponad 3.000 m#178; wraz z parkingiem. Umowa najmu została zawarta na okres 15 lat bez możliwości wcześniejszego jej wypowiedzenia. Umowa najmu nie zawierała opcji wypowiedzenia umowy przed końcem jej obowiązywania ani dla Wynajmującego ani dla Spółki. Na skutek spadku koniunktury w regionie najem przedmiotowego budynku utracił dla Spółki uzasadnienie gospodarcze, a jego dalsza kontynuacja groziłaby dla Wnioskującego obniżeniem jego rentowności. W związku z brakiem możliwości wypowiedzenia umowy, strony zawarły porozumienie, na podstawie którego rozwiązano umowę najmu, ustalając jednocześnie obowiązek zapłaty przez Spółkę określonej kwoty z tytułu rozwiązania umowy. Powyższe porozumienie regulowało określoną, zdefiniowaną sytuację, w której ustalono, iż zostanie umowa rozwiązana, natomiast nie zawierało ono opcji wypowiedzenia umowy. Podatnik wskazał, że termin "opcja" wskazywałby na potencjalną, hipotetyczną możliwość rozwiązania umowy w przyszłości, natomiast przedmiotowe porozumienie uregulowało konkretny i ustalony zamiar stron, realizowany o sformułowaną w prawie cywilnym swobodę zawierania umów i kształtowania stosunku prawnego. Jednocześnie Spółka potraktowała kwotę zapłaconą z tytułu porozumienia, na podstawie którego rozwiązano umowę najmu, jako wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu.