Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.05.2005, sygn. PD/423-32/05/27054, Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej, sygn. PD/423-32/05/27054

Pytanie podatnika dotyczy uznania otrzymanej faktury jako koszt uzyskania przychodu.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Ze stanu faktycznego przedstawionego w pisemnym zapytaniu wynika, iż w dniu 22 kwietnia 2004 r. Pan M, doradca podatkowy, prowadzący działalność gospodarczą w charakterze osoby fizycznej prowadzący, na podstawie umowy, obsługę księgową Sp. z o.o. wykonujący, w ramach tej obsługi, funkcję jej Głównego Księgowego - zawarł porozumienie z Zarządem tej Spółki w przedmiocie zakończenia bieżącej obsługi księgowej spółki. Strony ustaliły, iż Pan M, począwszy od dnia 22 kwietnia 2004 r. ograniczy się do dokonania niezrealizowanych jeszcze czynności związanych li tylko z rokiem podatkowym 2003. W szczególności czynności te polegać miały na prawidłowym sporządzeniu sprawozdania finansowego. Dokumenty te, przygotowane przez Pana M i przedłożone Zarządowi w dniu 22 kwietnia nie były bowiem oparte na prawidłowych decyzjach księgowych. Począwszy od 22 kwietnia wszelkie bieżące czynności księgowe w Spółce, dotyczące roku podatkowego 2004 były dokonywane przez nią samodzielnie przy pomocy jej pracowników. W dniu 8 listopada wpłynęły do Spółki dwie faktury wystawione przez PanaM. Pierwsza z nich nr ... wystawiona została 8 listopada 2004, na kwotę 35.575,20 zł tytułem "wynagrodzenia za okres wypowiedzenia umowy" z wyliczeniem; 6 miesięcy x 36 godzin". Druga, nr .... wystawiona została również 8 listopada 2004, na kwotę 318.420,00 zł tytułem "wynagrodzenia zryczałtowanego 10% od przeprowadzonej operacji zwrotu podatku VAT za miesiąc grudzień 2003". Zdaniem Spółki nie istniała żadna umowa, jak również żadne porozumienie pomiędzy Spółką, jej Zarządem a Panem M uzasadniające wystawienie faktur na podstawie wskazanych wyżej tytułów. Odnośnie pierwszego z tytułów, zdaniem Zarządu Spółki wzajemna współpraca stron została rozwiązana w drodze porozumienia, a nie wypowiedzenia, nie było też żadnych ustaleń dotyczących odpraw czy też odszkodowań. Odnośnie drugiego z tytułów, Zarząd Spółki uważa, iż czynność nazwana "operacją zwrotu VAT za miesiąc grudzień 2003" była czynnością wchodzącą w skład normalnego zakresu czynności wykonywanych dotąd przez Głównego Księgowego, a która objęta została wynagrodzeniem wypłaconym Panu M. na podstawie wystawionej przez niego wcześniejszej faktury za czynności wykonane w miesiącu styczniu. Dotychczasowe wynagrodzenie Pana M, ustalane w drodze wzajemnych uzgodnień pomiędzy nim a Zarządem, było mniej więcej stałe, wynosiło na ogół ok. 5.000 zł netto. Wynikało ono z iloczynu przepracowanych godzin i uzgodnionej stawki godzinowej. Zarząd Spółki uważa, iż faktury, o których mowa, zostały wystawione bez podstawy prawnej, nie znajdują żadnego uzasadnienia w obrocie pomiędzy oboma wyżej wymienionymi podmiotami.Przedmiotowe faktury zostały więc zwrócone Panu M na adres siedziby jego przedsiębiorstwa Biura Rozliczeń Rachunkowych. Pan M odesłał jednak faktury, o których mowa. W swych pismach ocenia je jako zasadne. Kolejne próby Spółki zwrotu faktur okazały się bezskuteczne z uwagi na okoliczność, iż Pan M odmawia odbioru poczty poleconej. Spółka nie zaksięgowała przedmiotowych faktur.