Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.04.2005, sygn. PD/423-11/05/21899, Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej, sygn. PD/423-11/05/21899

Czy nakłady na modernizację w 100 proc. zamortyzowanego transformatora blokowego, ujawnionego podczas inwentaryzacji, będą powiększały jego wartość początkową, od której Spółka będzie mogła dokonywać odpisy amoryzacyjne?

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej jest produkcja energii elektrycznej, która wytwarzana jest w 8 blokach energetycznych. W układzie z każdym z bloków energetycznych pracuje transformator blokowy, stanowiący odrębny środek trwały. Z uwagi na konieczność zapewnienia nieprzerwanych dostaw energii elektrycznej, Spółka utrzymuje dodatkowe urządzenia energetyczne oraz części (elementy) tych urządzeń. Utrzymanie powyższego wyposażenia strategicznego stanowi niezbędny i konieczny wymóg prawidłowego funkcjonowania elektrowni, dzięki któremu zostaną zminimalizowane nadmierne przestoje spowodowane awariami, remontami albo modernizacjami urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcji energii elektrycznej. W ramach powyższego wyposażenia Spółka posiada m.in. dodatkowy transformator blokowy (transformator nr 9), charakteryzujący się analogicznymi parametrami technicznymi jak pozostałe 8 transformatorów blokowych pracujących w układzie z poszczególnymi blokami energetycznymi. Posiadanie przez Spółkę transformatora nr 9 warunkuje prawidłowe funkcjonowanie elektrowni oraz niezakłóconą pracę całego systemu urządzeń wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej. W razie awarii lub konieczności przeprowadzenia remontu (modernizacji) jednego z 8 transformatorów blokowych, na jego miejsce montowany jest transformator nr 9 dotychczas utrzymany w gotowości poza procesem produkcji, co pozwala zminimalizować okres przestoju bloku energetycznego. Posiadane przez Spółkę transformatory blokowe są zatem wykorzystywane w procesie produkcji energii elektrycznej w sposób rotacyjny. Transformator blokowy nr 9, którego istnienie zostało stwierdzone w trakcie inwentaryzacji przeprowadzonej w 1999 roku, nie został uznany przez Spółkę za środek trwały, lecz za tzw. zapas strategiczny, którego wartość po inwentaryzacji określono na 600.000 zł. Ponadto, Spółka poniosła nakłady na modernizację powyższego transformatora w wysokości 2.400.165,50 zł w 2000 r. oraz 2.091.262,86 zł w 2003 r., co daje ogółem 5.091.428,36 zł. Wydatki na modernizację transformatora nr 9 rozliczone w 2000 oraz 2003 roku były początkowo ujęte dla potrzeb księgowych na kontach inwestycji rozpoczętych Spółki. Dla potrzeb podatkowych wydatki uwzględnione na tych kontach były wyłączane z wyniku podatkowego przy uzgadnianiu podstaw opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych do wyniku księgowego.Z konta inwestycji rozpoczętych Spółka przeksięgowała następnie te wydatki na konta zapasów, traktując je jako zwiększające wartość zapasów Spółki. Od określonej w powyższy sposób wartości zapasów Spółka dokonywała odpisów aktualizujących, które nie były jednak zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowo, powyższe wydatki nie stanowiły również kosztów uzyskania przychodów Spółki w sposób bezpośredni. W konsekwencji, przedmiotowe wydatki na modernizację transformatora nr 9 nie zostały w jakikolwiek sposób uwzględnione w wyniku podatkowym Spółki w 2000 i 2003 roku. W kwietniu 2003 roku, w związku z awarią transformatora blokowego na bloku energetycznym 2, dokonano wymiany uszkodzonego transformatora na przedmiotowy transformator nr 9. Przy dokonywaniu rozliczenia przeprowadzonej wymiany okazało się, że powyższy transformator był ujęty nie tylko w ewidencji magazynowej, ale również w ewidencji środków trwałych jako w pełni umorzony środek trwały. W celu usunięcia podwójnego zaewidencjonowania, w grudniu 2003 roku Spółka podjęła błędną decyzję o wykreśleniu transformatora nr 9 z ewidencji środków trwałych oraz pozostawieniu go wyłącznie w ewidencji magazynowej. Wobec powyższego, w grudniu 2004 roku Spółka wprowadziła posiadany dodatkowy transformator do ewidencji środków trwałych, jednocześnie wykreślając ten transformator z ewidencji magazynowej. Począwszy od stycznia 2005 roku (tj. od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia tego środka trwałego do ewidencji), Spółka zamierza rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego środka trwałego według 10% stawki amortyzacji właściwej dla urządzeń klasyfikowanych według symbolu 630 Klasyfikacji Środków Trwałych. Podstawa amortyzacji transformatora blokowego nr 9 została przez Spółkę ustalona w kwocie 4.491.428,36 zł, stanowiącej sumę nakładów modernizacyjnych poniesionych na przedmiotowy transformator po jego ujawnieniu w 1999 roku.