Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 16.05.2005, sygn. 1471/DPD1/423/15/05/EN, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, sygn. 1471/DPD1/423/15/05/EN

Spółka, wprowadzając środki trwałe do eksploatacji, wysokość stawek amortyzacyjnych przyjmowała na podstawie ustalonych okresów amortyzacji dla poszczególnych grup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Naliczoną amortyzację bilansową i podatkową księgowała w koszty. Korzystając z przepisów art. 16i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, począwszy od 2005 r. dla naliczenia amortyzacji podatkowej, Spółka zaczęła stosować stawki w wysokości wynikającej z "Wykazu stawek amortyzacyjnych", stanowiącego załącznik nr 1 do w/w ustawy. W wyniku tego inna jest kwota amortyzacji bilansowej (obciążającej koszty) - niższa, i inna amortyzacji podatkowej (naliczana statystycznie w dodatkowej tabeli) - wyższa. Spółka o różnicę między ich kwotami obniża podstawę naliczania podatku dochodowego, podwyższając statystycznie koszty uzyskania przychodów.Według Strony zmiana stawek amortyzacyjnych podatkowych od początku roku (zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej) może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Spółka ma zatem możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym zastrzeżeniem, że stawki te nie mogą być wyższe od stawek określonych w "Wykazie stawek amortyzacyjnych". Na potwierdzenie swojego stanowiska strona zacytowała odpowiedź Ministerstwa Finansów z dnia 09.06.2004 r. na pytanie redakcji dodatku "Dobra Firma" z dziennika "Rzeczpospolita".