Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 7 lipca 2010 r., sygn. KIO/UZP 1280/10

1. Przyjęcie w cenie towaru lub usługi takiej lub innej stawki podatku od towarów i usług jest wyłącznym uprawnieniem podatnika - wystawcy faktury (czyli wykonawcy na gruncie zamówień publicznych). Jeżeli intencja wykonawcy co do wykonania zamówienia za podaną cenę, uwzględniającą odpowiedni wedle uznania tego wykonawcy podatek od towarów i usług nie budzi wątpliwości, to rzeczą zamawiającego jest przyjąć tak złożone oświadczenie woli i poddać je ocenie zgodnie z jego treścią.

2. Zamawiający nie jest uprawniony do dokonywania wiążącej interpretacji w zakresie właściwej stawki podatku od towarów i usług, w inny sposób aniżeli przez wyraźne wskazanie sposobu obliczenia ceny w ofercie. W konsekwencji zamawiający nie jest uprawniony do weryfikowania tej stawki w ofercie wykonawcy, tak jak nie jest uprawniony do weryfikowania oświadczenia woli wykonania zamówienia za wskazaną cenę w innym zakresie, aniżeli wyznaczony przepisami art. 91 p.z.p.

3. Art. 2, 2a, 3 i 3 a ustawy z 1991 r. o kontroli skarbowej czy art. 13, 14a o.p. przewidują możliwość naprawienia wadliwej z punktu widzenia prawa podatkowego czynności przez możliwość korekty deklaracji w wyniku dokonanych w protokole kontroli ustaleń. Nie sposób znaleźć takiej podstawy w p.z.p. Nie stanowi jej art. 89 ust. 1 pkt 6 i 7 p.z.p.

4. Ustawodawca nie przyznał zamawiającemu ani Krajowej Izbie Odwoławczej kompetencji do rozstrzygania sporów w zakresie prawa podatkowego. Skoro zamawiający nie ma podstaw do określania w sposób wiążący dla podatnika stawek podatku od towarów i usług, to również Krajowej Izbie Odwoławczej, w trybie dokonywania kontroli decyzji zamawiającego, takie uprawnienie nie przysługuje.

5. W p.z.p. brak przepisu, który pozwalałby zamawiającemu dokonywać weryfikacji zachowania podatnika na gruncie norm prawa podatkowego (odmiennie od wyrażonego w art. 90 p.z.p. uprawnienia do badania poprawności kalkulacji ceny).

6. Wskazanie nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług przy określeniu ceny oferty (tak całkowitej, jak i dotyczącej odpowiedniej jej części) stanowi przyjęcie niewłaściwego założenia co do obowiązującego prawa podatkowego, stąd utożsamianie pojęcia błędu w obliczeniu ceny z błędną stawką podatku od towarów i usług jest utożsamieniem nieuprawnionym.