Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 16 stycznia 2020 r., sygn. C-15/19

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIK GENERALNEJ

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 16 stycznia 2020 r.(1)

Sprawa C15/19

A.m.a. Azienda Municipale Ambiente SpA

przeciwko

Consorzio Laziale Rifiuti Co.La.Ri.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione (sąd kasacyjny, Włochy)]

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Środowisko naturalne Odpady Dyrektywa 1999/31 Składowiska odpadów Koszt składowania odpadów Istniejące składowiska odpadów Stosowanie ratione temporis dyrektywy Zmiana pierwotnie przewidzianych w umowie opłat za usuwanie Brak mocy wstecznej Pewność prawa Ochrona uzasadnionych oczekiwań Proporcjonalność

I. Wprowadzenie

1. Zgodnie z przepisami dotyczącymi odpadów koszty gospodarowania odpadami powinni zasadniczo ponosić pierwotni posiadacze odpadów. Czy wynika z tego jednak, że podmiot zajmujący się składowiskiem odpadów może a posteriori żądać dodatkowych opłat od przedsiębiorstwa, które w przeszłości dostarczało odpady do składowania, jeżeli w wyniku przyjęcia dyrektywy w sprawie składowania odpadów(2) wzrosną koszty działalności składowiska odpadów?

2. W niniejszym postępowaniu pojawia się to pytanie, ponieważ dyrektywa w sprawie składowania odpadów przyjęta w 1999 r. przewiduje poeksploatacyjny nadzór przez co najmniej 30 lat po zamknięciu składowiska, podczas gdy według przepisów krajowych takie składowisko wcześniej podlegało nadzorowi poeksploatacyjnemu jedynie przez dziesięć lat.

3. Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy przeanalizować odpowiednie przepisy dyrektywy w sprawie składowania odpadów w świetle zasad niedziałania prawa wstecz, pewności prawa, ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz proporcjonalności.

II. Ramy prawne

A. Prawo Unii

1. Dyrektywa w sprawie składowania odpadów

W motywach 25 i 26 dyrektywy w sprawie składowania odpadów wyjaśniono stosowanie ratione temporis tej dyrektywy.