Opinia rzecznika generalnego Saugmandsgaard e przedstawiona w dniu 13 czerwca 2019 r., sygn. C-377/18

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

HENRIKA SAUGMANDSGAARDA E

przedstawiona w dniu 13 czerwca 2019 r.(1).

Sprawa C377/18

Postępowanie karne

przeciwko

AH,

PB,

CX,

KM,

PH,

przy udziale

MH

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad (wyspecjalizowany sąd karny, Bułgaria)]

Odesłanie prejudycjalne Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych Dyrektywa (UE) 2016/343 Domniemanie niewinności Artykuł 4 Publiczne wypowiedzi o winie Prawo, aby w publicznej wypowiedzi lub orzeczeniu sądowym nie być określanym jako winny zanim został wydany prawomocny wyrok Popełnienie czynu zabronionego wspólnie i w porozumieniu Ugoda dotycząca uprzedniego przyznania się do winy zawarta pomiędzy organem ścigania a jednym z oskarżonych Wymienienie i podanie tożsamości oskarżonych, wobec których, jako współsprawców czynu zabronionego, toczy się odrębne postępowanie Zgodność Karta praw podstawowych Unii Europejskiej Artykuł 48 Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Artykuł 6 ust. 2

I.      Wprowadzenie

1.        Czy w ramach ugody w sprawie uprzedniego przyznania się do winy, zawartej pomiędzy organem ścigania a oskarżonym(2) w sprawie popełnienia czynu zabronionego wspólnie i w porozumieniu, krajowy przepis proceduralny, który wymaga, aby w ugodzie tej wspomnieć, że w czynie zabronionym uczestniczyły także inne osoby oskarżone osobno i podać tożsamość tych ostatnich jest sprzeczny z zasadą domniemania niewinności?

2.        Taki jest zasadniczo przedmiot pytania prejudycjalnego, z którym występuje Spetsializiran nakazatelen sad (wyspecjalizowany sąd karny, Bułgaria).

        Kwestia ta wpisuje się w ramy postępowania karnego wszczętego przeciwko sześciu osobom w sprawie ich domniemanej przynależności do zorganizowanej grupy przestępczej. W ramach tego postępowania jeden z oskarżonych wystąpił o zawarcie ugody w sprawie przyznania się do winy, której treść powinna zostać zatwierdzona przez sąd odsyłający, zgodnie z mającym zastosowanie ustawodawstwem krajowym. To właśnie w tym kontekście sąd ten musi określić, czy wymienienie w tej ugodzie pięciu innych osób oskarżonych, wobec których jako współsprawców czynu zabronionego toczy się odrębne postępowanie karne, oraz wskazanie tożsamości tych ostatnich poprzez podanie ich nazwisk i krajowych numerów identyfikacyjnych, może naruszać zasadę domniemania niewinności, z której korzysta tych pięć osób zgodnie z art. 48 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej(), a także naruszać art. 4 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/343().