Opinia rzecznika generalnego Hogan przedstawiona w dniu 5 grudnia 2018 r., sygn. C-450/17 P

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

GERARDA HOGANA

przedstawiona dnia 5 grudnia 2018 r.(1)

Sprawa C450/17 P

Landeskreditbank Baden-Württemberg Förderbank

przeciwko

Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC)

Odwołanie Polityka gospodarcza i pieniężna Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi Rozporządzenie (UE) nr 1024/2013 Artykuł 6 ust. 4 Rozporządzenie (UE) nr 468/2014 Artykuł 70 ust. 1 Jednolity Mechanizm Nadzorczy (JMN) Kompetencje Europejskiego Banku Centralnego (EBC) Zdecentralizowane wykonywanie przez organy krajowe Uznanie instytucji za istotny podmiot Bezpośredni nadzór EBC Wyjątek Istnienie szczególnych okoliczności Nieprawidłowe uznanie podmiotu nadzorowanego za istotny

1.        Upadek we wrześniu 2008 r. czołowego amerykańskiego banku inwestycyjnego, Lehman Brothers, uznawany jest powszechnie za pierwszy znak znaczącego kryzysu fiskalnego i bankowego, który miał objąć niemal wszystkie rozwinięte gospodarki. Kryzys ten był wystarczająco poważny i długotrwały biorąc pod uwagę, że wymagał on rekapitalizacji i nacjonalizacji banków w szeregu państw członkowskich by stanowić egzystencjalne zagrożenie dla stabilności fiskalnej szeregu państw w strefie euro, a nawet, w niektórych momentach, dla przetrwania samej waluty euro.

2.        Kryzys ten rzuca zatem długi cień. Od tamtego momentu ustawodawcy i regulatorzy próbują ogarnąć ogrom kryzysu bankowego i zrozumieć, jak było to możliwe, by uznawany za całkowicie wystarczający system regulacji zawiódł, gdy poddano go próbie w czarnych dniach zapoczątkowanych w roku 2008. Jedna z lekcji przyswojonych przez ustawodawcę unijnego dotyczyła tego, że praktyki równoległego systemu bankowego i brak zrozumienia natury ryzyka systemowego stwarzanego przez znaczące instytucje bankowe leżały u podstaw braków regulacyjnych ujawnionych przez kryzys 2008 roku.

        Pod wieloma względami powyższe okoliczności stanowią tło dla niniejszego odwołania wniesionego przez Landeskreditbank Baden-Württemberg Förderbank (zwanego dalej wnoszącą odwołanie), który zwraca się do Trybunału o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 maja 2017 r. w sprawie T122/15, Landerkreditbank Baden-Württemberg Förderbank (EU:T:2017:337, zwanego dalej zaskarżonym wyrokiem). W powyższym wyroku Sąd oddalił skargę o stwierdzenie nieważności decyzji ECB/SSM/15/1 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 5 stycznia 2015 r. Ta decyzja z kolei została wydana na podstawie art. 6 ust. 4 i art. 24 ust. 7 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013, L 287, s. 63) (zwanego dalej rozporządzeniem podstawowym). Ogólnym skutkiem tej decyzji (zwanej dalej zaskarżoną decyzją) była odmowa uznania przez EBC wnoszącej odwołanie za podmiot mniej istotny w rozumieniu art. 6 ust. 4 tego rozporządzenia.