Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 14 stycznia 2016 r. - Grüne Liga Sachsen e.V. i in. przeciwko Freistaat Sachsen. - Sprawa C-399/14., sygn. C-399/14
WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba)
z dnia 14 stycznia 2016 r.(*)
Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 92/43/EWG - Artykuł 6 ust. 2-4 - Umieszczenie terenu w wykazie obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty po udzieleniu zezwolenia na przedsięwzięcie, lecz przed rozpoczęciem jego realizacji - Badanie przedsięwzięcia po umieszczeniu terenu we wspomnianym wykazie - Wymogi dotyczące tego badania - Konsekwencje zakończenia przedsięwzięcia dla wyboru alternatyw
W sprawie C‑399/14
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Bundesverwaltungsgericht (federalny sąd administracyjny, Niemcy) postanowieniem z dnia 6 marca 2014 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 18 sierpnia 2014 r., w postępowaniu
Grüne Liga Sachsen e.V. i in.
przeciwko
Freistaat Sachsen
przy udziale:
Landeshauptstadt Dresden,
Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht
TRYBUNAŁ (trzecia izba),
w składzie: M. Ilešič, prezes drugiej izby, pełniący obowiązki prezesa trzeciej izby, C. Toader (sprawozdawca) i E. Jarašiūnas, sędziowie,
rzecznik generalny: E. Sharpston,
sekretarz: M. Aleksejev, administrator,
uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 17 czerwca 2015 r.,
rozważywszy uwagi przedstawione:
- w imieniu Grüne Liga Sachsen eV i in. przez M. Gellermanna, Rechtsanwalt,
- w imieniu Freistaat Sachsen przez F. Fellenberga, Rechtsanwalt,
- w imieniu rządu czeskiego przez M. Smolka, działającego w charakterze pełnomocnika,
- w imieniu Komisji Europejskiej przez C. Hermesa oraz G. Wilmsa, działających w charakterze pełnomocników,
po zapoznaniu się z opinią rzecznik generalnej na posiedzeniu w dniu 24 września 2015 r.,
wydaje następujący
Wyrok
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 6 ust. 2-4 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206, s. 7, wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 15, t. 2, s. 102, zwanej dalej „dyrektywą siedliskową”).