Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 10 września 2015 r. - Livio Missir Mamachi di Lusignano przeciwko Komisji Europejskiej. - Sprawa C-417/14 RX-II., sygn. C-417/14 RX-II

WYROK TRYBUNAŁU (piąta izba)

z dnia 10 września 2015 r.(*)

Szczególna procedura kontroli wyroku Sądu Unii Europejskiej Missir Mamachi di Lusignano/Komisja (T‑401/11 P, EU:T:2014:625) - Służba publiczna - Pozaumowna odpowiedzialność Unii Europejskiej ze względu na uchybienie obowiązkowi zapewnienia bezpieczeństwa urzędnikom przez ich instytucję - Zmarły urzędnik - Krzywda doznana przez urzędnika przed jego śmiercią - Poniesiona przez członków rodziny urzędnika szkoda i doznana przez nich krzywda -Właściwość - Sąd - Sąd do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej - Naruszenie jedności prawa Unii

W sprawie C‑417/14 RX-II

mającej za przedmiot szczególną procedurę kontroli, na podstawie art. 256 ust. 2 akapit drugi TFUE, wyroku Sądu Unii Europejskiej (izba ds. odwołań) z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie Missir Mamachi di Lusignano/Komisja (T‑401/11 P, EU:T:2014:625), wydanego w postępowaniu:

Livio Missir Mamachi di Lusignano, zamieszkały w Kerkhove Avelgem (Belgia),

przeciwko

Komisji Europejskiej,

TRYBUNAŁ (piąta izba),

w składzie: T. von Danwitz (sprawozdawca), prezes izby, C. Vajda, A. Rosas, E. Juhász i D. Šváby, sędziowie,

rzecznik generalny: M. Wathelet,

sekretarz: L. Carrasco Marco, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i w następstwie rozprawy, która odbyła się w dniu 25 lutego 2015 r.,

rozważywszy uwagi przedstawione:

-        w imieniu L. Missira Mamachia di Lusignana przez F. Di Gianniego, G. Coppę oraz A. Scaliniego, avvocati,

-        w imieniu Komisji Europejskiej przez J. Currala, G. Gattinarę oraz D. Martina, działających w charakterze pełnomocników,

uwzględniając art. 62a i 62b statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej,

po wysłuchaniu rzecznika generalnego,

wydaje następujący

Wyrok

        Przedmiotem niniejszego postępowania jest poddanie szczególnej procedurze kontroli wyroku Sądu Unii Europejskiej (izba ds. odwołań) z dnia 10 lipca 2014 r. w sprawie Missir Mamachi di Lusignano/Komisja (T‑401/11 P, EU:T:2014:625). Wyrokiem tym Sąd uchylił wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie Missir Mamachi di Lusignano/Komisja (F-50/09, EU:F:2011:55), na mocy którego oddalono wniesioną przez Livia Missira Mamachiego di Lusignanę skargę o odszkodowanie zmierzającą do, po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji odmownej Komisji Europejskiej z dnia 3 lutego 2009 r. w sprawie wniosku o naprawienie szkód majątkowych i niemajątkowych powstałych w związku z zabójstwem jego syna, Alessandra Missira Mamachiego di Lusignany, urzędnika Unii Europejskiej (zwanego dalej „zmarłym urzędnikiem”), oraz po drugie, zasądzenia od Komisji na jego rzecz oraz na rzecz spadkobierców jego syna określonych należności tytułem naprawienia szkód majątkowych i niemajątkowych powstałych w związku z tym zabójstwem.