Orzeczenie
Wyrok Trybunału - 11 lipca 2013 r. - Komisja przeciwko Niderlandom - Sprawa C-576/10
WYROK TRYBUNAŁU (druga izba)
z dnia 11 lipca 2013 r.(*)
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2004/18/WE - Zakres zastosowania ratione temporis - Koncesja na roboty budowlane - Sprzedaż gruntu przez instytucję publiczną - Projekt budowlany dotyczący zagospodarowania przestrzeni publicznej określony przez tę instytucję
W sprawie C‑576/10
mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie, na podstawie art. 258 TFUE, uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, wniesioną w dniu 9 grudnia 2010 r.,
Komisja Europejska, reprezentowana przez M. van Beeka, A. Tokára oraz C. Zadę działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,
strona skarżąca,
przeciwko
Królestwu Niderlandów, reprezentowanemu przez C. Wissels oraz J. Langera, działających w charakterze pełnomocników,
strona pozwana,
popieranemu przez
Republikę Federalną Niemiec, reprezentowaną przez T. Henzego, J. Möllera oraz A. Wiedmann, działających w charakterze pełnomocników,
interwenient,
TRYBUNAŁ (druga izba),
w składzie: R. Silva de Lapuerta, prezes izby, G. Arestis, J.C. Bonichot, A. Arabadjiev i J.L. da Cruz Vilaça (sprawozdawca), sędziowie,
rzecznik generalny: M. Wathelet,
sekretarz: C. Strömholm, administrator,
uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 31 stycznia 2013 r.,
po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 11 kwietnia 2013 r.,
wydaje następujący
Wyrok
W swej skardze Komisja Europejska wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że naruszając prawo Unii Europejskiej w dziedzinie zamówień publicznych, a w szczególności dyrektywę 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134, s. 114), w związku z przyznaniem koncesji na roboty budowlane przez gminę Eindhoven, Królestwo Niderlandów nie wypełniło zobowiązań, które ciążą na nim na mocy art. 2 i tytułu III tej dyrektywy.