Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego - 19 grudnia 2012 r. - Sprawa C-463/11

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MELCHIORA WATHELETA

przedstawiona w dniu 19 grudnia 2012 r.(1)

Sprawa C‑463/11

L

przeciwko

M

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (Niemcy)

Dyrektywa 2001/42/WE - Ocena wpływu niektórych planów i programów na środowisko - Określenie rodzajów planów mogących mieć znaczący wpływ na środowisko - Artykuł 3 ust. 5 dyrektywy 2001/42 - Plan zagospodarowania „rozwoju wewnętrznego” opracowany w ramach postępowania krajowego bez oceny wpływu na środowisko przewidzianej w dyrektywie 2001/42 - Utrzymanie w mocy planu zagospodarowania, który na skutek niewłaściwej oceny został zakwalifikowany jako plan „rozwoju wewnętrznego” - Skuteczność art. 3 dyrektywy 2001/42





1.        Gmina „M” uchwaliła plan zagospodarowania przestrzennego, który uznała za spełniający przewidziane w prawie niemieckim wymogi dla zastosowania procedury zwanej „przyśpieszoną”, która w myśl prawa Unii, zwalnia autora planu z obowiązku wykonania oceny wpływu na środowisko. W przypadku gdyby Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (trybunał administracyjny landu Baden-Württemberg, Niemcy), do którego zwrócił się „L”, orzekł, że procedura ta została zastosowana niezgodnie z prawem, to czy dyrektywa 2001/42/WE(2) (zwana dalej „dyrektywą SOOŚ”, SOOŚ oznacza strategiczną ocenę oddziaływania na środowisko), nie zostałaby pozbawiona skuteczności przez inny przepis prawa niemieckiego, który stanowi, że „naruszenie przepisów proceduralnych oraz dotyczących formy przewidzianych w kodeksie budowlanym(3) nie ma wpływu na ważność planu [zagospodarowania przestrzennego]”?

        Pytanie prejudycjalne skierowane do Trybunału dotyczy zatem wykładni art. 3 ust. 4 i 5 dyrektywy SOOŚ. W sporze przed sądem odsyłającym, L będący powodem w sprawie, żąda stwierdzenia w ramach postępowania mającego za przedmiot abstrakcyjną kontrolę przepisów prawa, stwierdzenia nieważności planu zagospodarowania rozwoju wewnętrznego() sporządzonego przez pozwaną w postępowaniu głównym, czyli gminę M.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00