Opinia rzecznika generalnego - 22 maja 2008 r. - Gävle Kraftvärme - Sprawa C-251/07

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 22 maja 2008 r.(1)

Sprawa C‑251/07

Gävle Kraftvärme AB

przeciwko

Länsstyrelsen i Gävleborgs län

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta domstol (Szwecja)]

Dyrektywa 2000/76 - Spalanie odpadów - Kwalifikacja jednostki wytwarzającej w jednym procesie ciepło i energię elektryczną - Pojęcia spalarni i współspalarni

I -    Wprowadzenie

1.        Niniejsza sprawa dotyczy wykładni dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów(2) (zwanej dalej „dyrektywą w sprawie spalania odpadów”). Bardziej szczegółowo należy wyjaśnić, czy instalacja wytwarzająca w jednym procesie ciepło i energię elektryczną (zwana dalej „elektrociepłownią”(3)) winna być oceniana jako całość, czy też każdy piec należy rozpatrywać odrębnie, oraz w jaki sposób należy rozróżniać spalarnie od współspalarni.

II - Ramy prawne

2.        Artykuł 1 dyrektywy w sprawie spalania odpadów określa cele tej dyrektywy:

„Celem niniejszej dyrektywy jest zapobieżenie lub ograniczenie w możliwie największym praktycznym stopniu ujemnych skutków dla środowiska, w szczególności zanieczyszczania wskutek emisji do powietrza, gleby, wód powierzchniowych i gruntowych oraz wynikających stąd zagrożeń dla zdrowia ludzkiego spowodowanych przez spalanie i współspalanie odpadów.

Niniejszy cel powinien być spełniany w drodze rygorystycznych warunków eksploatacji i wymagań technicznych, przez ustalenie dopuszczalnych wartości emisji dla spalarni oraz współspalarni we Wspólnocie, a także przez spełnienie wymagań dyrektywy 75/442/EWG”.

3.        Spalarnie i współspalarnie zostały zdefiniowane w art. 3 pkt 4 i 5 tej dyrektywy:

„Do celów niniejszej dyrektywy:

1-3.      […]

4.      ťspalarniaŤ oznacza każdą stacjonarną lub ruchomą jednostkę techniczną oraz wyposażenie przeznaczone do termicznego przetwarzania odpadów, z odzyskiem ciepła wytworzonego w wyniku spalania lub bez takiego odzysku. Obejmuje to spalanie przez utlenianie, jak również inne procesy obróbki termicznej takie jak piroliza, gazyfikacja, proces plazmowy w stopniu, w jakim substancje powstające z przeróbki są następnie spalane.