Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 22 grudnia 2008 r. - Donal Gordon przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-198/07 P., sygn. C-198/07 P

WYROK TRYBUNAŁU (czwarta izba)

z dnia 22 grudnia 2008 r. (*)

Odwołanie - Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej - Skarga o stwierdzenie nieważności - Interes prawny - Urzędnik całkowicie i trwale niezdolny do pełnienia służby

W sprawie C‑198/07 P

mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości, wniesione w dniu 6 kwietnia 2007 r.,

Donal Gordon, były urzędnik Komisji Wspólnot Europejskich, zamieszkały w Brukseli (Belgia), reprezentowany J. Sambona, P.-P. Van Gehuchtena oraz P. Reyniersa, adwokatów,

strona skarżąca,

w której drugą stroną postępowania jest:

Komisja Wspólnot Europejskich, reprezentowana przez J. Curralla oraz H. Krämera, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona pozwana w pierwszej instancji,

TRYBUNAŁ (czwarta izba),

w składzie: K. Lenaerts, prezes izby, R. Silva de Lapuerta, E. Juhász (sprawozdawca), G. Arestis i J. Malenovský, sędziowie,

rzecznik generalny: Y. Bot,

sekretarz: R. Grass,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 16 października 2008 r.,

wydaje następujący

Wyrok

        W niniejszym odwołaniu D. Gordon wnosi o uchylenie wyroku wydanego przez Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich w dniu 7 lutego 2007 r. w sprawie T-175/04 Gordon przeciwko Komisji (dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze, zwanego dalej "zaskarżonym wyrokiem"), w którym Sąd orzekł po pierwsze, że nie ma potrzeby orzekania w przedmiocie skargi o stwierdzenie nieważności, wniesionej przez skarżącego na decyzję Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 11 grudnia 2003 r. (zwaną dalej "sporną decyzją"), oddalającą zażalenie na decyzję z dnia 28 kwietnia 2003 r. zatwierdzającą sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej (zwane dalej "SPK") skarżącego w okresie od dnia 1 lipca 2001 do dnia 31 grudnia 2002 r., ze względu na brak interesu prawnego i po drugie postanowił odrzucić jako niedopuszczalne podniesione przez skarżącego żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia z tytułu szkody i krzywdy jakoby przez niego poniesionych.