Opinia rzecznika generalnego Bot przedstawiona w dniu 1 marca 2007 r. - Britannia Alloys & Chemicals Ltd przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-76/06 P., sygn. C-76/06 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVESA BOTA

przedstawiona w dniu 1 marca 2007 r.¹(1)

Sprawa C‑76/06 P

Britannia Alloys & Chemicals Ltd

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Odwołanie - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynek fosforanu cynku - Artykuł 81 WE - Grzywna - Artykuł 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien - Określona w przepisach prawnych górna granica grzywny - Właściwa wielkość obrotu - Poprzedni rok obrotowy - Zasada równości traktowania - Zasada pewności prawa

1.        Przedmiotem niniejszej sprawy jest odwołanie wniesione przez spółkę Britannia Alloys & Chemicals Ltd (zwaną dalej „Britannią” lub „wnoszącą odwołanie”) od wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 29 listopada 2005 r. w sprawie Britannia Alloys & Chemicals Ltd przeciwko Komisji (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”)(2).

2.        Swym wyrokiem Sąd Pierwszej Instancji oddalił skargę o stwierdzenie nieważności wniesioną przez wnoszącą odwołanie przeciwko decyzji Komisji 2003/437/WE(3), która na podstawie art. 81 ust. 1 WE oraz art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r. (Dz.U. 1994, L 1, str. 3, zwanego dalej „porozumieniem EOG”) nakładała na Britannię karę za uczestnictwo w nieprzerwanym porozumieniu lub w uzgodnionej praktyce w branży fosforanu cynku. Swoją skargę Britannia oparła na naruszeniu art. 15 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 17(4), a także naruszeniu zasad proporcjonalności, równości traktowania oraz pewności prawa. Britannia zarzuciła Komisji Wspólnot Europejskich, że ta ostatnia, w celu ustalenia górnej granicy nałożonej na nią grzywny, uwzględniła wielkość jej obrotów w roku obrotowym innym niż poprzedzający wydanie spornej decyzji.

3.        W niniejszym odwołaniu wnosząca je zarzuca Sądowi Pierwszej Instancji wielorakie naruszenia prawa sprowadzające się do uznania, że Komisja miała prawo zastosować taką metodę obliczeniową. Wnosząca odwołanie zwraca się do Trybunału o wydanie rozstrzygnięcia w kwestii, czy orzekając w ten sposób, Sąd Pierwszej Instancji naruszył w zaskarżonym wyroku art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17, a także zasady równości traktowania oraz pewności prawa.