Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 19 kwietnia 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Rebublice Włoskiej. - Sprawa C-304/05., sygn. C-304/05

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE Kokott

przedstawiona w dniu 19 kwietnia 2007 r.(1)

Sprawa C‑304/05

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Włoskiej

„Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - Dyrektywa 79/409/EWG - Ochrona dzikiego ptactwa - Poszerzenie terenu narciarskiego - Obszar specjalnej ochrony Parco Nazionale dello Stelvio (Park Narodowy Stelvio)”

I -    Wprowadzenie

1.     W ramach niniejszego postępowania o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego Komisja zarzuca błędne stosowanie dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa(2) (zwanej dalej „dyrektywą ptasią”) oraz dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(3) (zwanej dalej „dyrektywą siedliskową”) w związku z pracami dotyczącymi trasy narciarskiej w Parku Narodowym Stelvio sklasyfikowanym jako obszar specjalnej ochrony (zwany dalej „OSO”) w rozumieniu dyrektywy ptasiej.

2.     W szczególności chodzi o to, czy właściwe organy włoskie przed udzieleniem zezwolenia na to przedsięwzięcie i przed jego realizacją w sposób wystarczający zbadały skutki dla OSO, oraz o to, czy przedsięwzięcie wpłynęło niekorzystnie na OSO.

II - Ramy prawne

3.     Program Natura 2000 jest zdefiniowany w art. 3 ust. 1 dyrektywy siedliskowej:

„Zostanie stworzona spójna europejska sieć ekologiczna specjalnych obszarów ochrony, pod nazwą Natura 2000. Ta sieć, złożona z terenów, na których znajdują się typy siedlisk przyrodniczych wymienione w załączniku I i siedliska gatunków wymienione w załączniku II, umożliwi zachowanie tych typów siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków we właściwym stanie ochrony w ich naturalnym zasięgu lub, w stosownych przypadkach, ich odtworzenie.