Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 września 2007 r. - Common Market Fertilizers SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-443/05 P., sygn. C-443/05 P

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba)

z dnia 13 września 2007 r. (*)

Odwołanie - Cła antydumpingowe - Artykuł 239 kodeksu celnego - Umorzenie należności celnych przywozowych - Artykuł 907 akapit pierwszy rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 - Wykładnia - Zgodność z prawem - Decyzja Komisji - Grupa ekspertów zebrana w ramach Komitetu Kodeksu Celnego - Jednostka odrębna na płaszczyźnie operacyjnej - Artykuł 2 i art. 5 ust. 2 decyzji Rady 1999/468/WE - Artykuł 4 regulaminu Komitetu Kodeksu Celnego - Przesłanki zastosowania art. 239 kodeksu celnego - Brak oczywistego zaniedbania

W sprawie C‑443/05 P

mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości, wniesione w dniu 8 grudnia 2005 r.,

Common Market Fertilizers SA, z siedzibą w Brukseli (Belgia), reprezentowana przez A. Suttona, barrister, oraz adwokata N. Flandina,

wnosząca odwołanie,

w której drugą stroną jest:

Komisja Wspólnot Europejskich, reprezentowana przez X. Lewisa, działającego w charakterze pełnomocnika, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,

strona pozwana w pierwszej instancji,

TRYBUNAŁ (druga izba),

w składzie: C.W.A. Timmermans, prezes izby, J. Klučka, J. Makarczyk, G. Arestis i L. Bay Larsen (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: P. Mengozzi,

sekretarz: M. Ferreira, główny administrator,

uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 5 października 2006 r.,

po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 1 marca 2007 r.,

wydaje następujący

Wyrok

        W swym odwołaniu Common Market Fertilizers SA (zwana dalej „CMF”) wnosi o uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 27 września 2005 r. w sprawach połączonych T‑134/03 i T‑135/03 Common Market Fertilizers przeciwko Komisji, Zb.Orz. str. II‑3923 (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), w którym Sąd oddalił skargi na decyzje Komisji C(2002) 5217 wersja ostateczna oraz C(2002) 5218 wersja ostateczna z dnia 20 grudnia 2002 r. (zwane dalej „spornymi decyzjami”), stwierdzające, że umorzenie należności celnych przywozowych, o które wnosiła CMF, nie było uzasadnione.