Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 18 grudnia 2007 r. - Cementbouw Handel & Industrie BV przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-202/06 P., sygn. C-202/06 P
WYROK TRYBUNAŁU (pierwsza izba)
z dnia 18 grudnia 2007 r.(*)
Odwołanie - Konkurencja - Rozporządzenie (EWG) nr 4064/89 - Kompetencje Komisji - Zgłoszenie koncentracji o wymiarze wspólnotowym - Zobowiązania zaproponowane przez strony - Wpływ na kompetencje Komisji - Zezwolenie uzależnione od przestrzegania pewnych zobowiązań - Zasada proporcjonalności
W sprawie C‑202/06 P
mającej za przedmiot odwołanie na podstawie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości, wniesione w dniu 3 maja 2006 r.,
Cementbouw Handel & Industrie BV, reprezentowana przez adwokatów W. Knibbelera, O. Brouwera oraz P. Kreijgera,
strona skarżąca,
w której drugą stroną jest:
Komisja Wspólnot Europejskich, reprezentowana przez E. Gippiniego Fourniera, A. Nijenhuisa oraz A. Whelana, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu,
strona pozwana w pierwszej instancji,
TRYBUNAŁ (pierwsza izba),
w składzie: P. Jann (sprawozdawca), prezes izby, A. Tizzano, A. Borg Barthet, M. Ilešič i E. Levits, sędziowie,
rzecznik generalny: J. Kokott,
sekretarz: M. Ferreira, główny administrator,
uwzględniając procedurę pisemną i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 22 marca 2007 r.,
po zapoznaniu się z opinią rzecznika generalnego na posiedzeniu w dniu 26 kwietnia 2007 r.,
wydaje następujący
Wyrok
1 W swoim odwołaniu Cementbouw Handel & Industrie BV wnosi do Trybunału o uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 23 lutego 2006 r. w sprawie T‑282/02 Cementbouw Handel & Industrie przeciwko Komisji, Zb.Orz. str. II‑319 (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), w którym Sąd oddalił jej skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2003/756/WE z dnia 26 czerwca 2002 r. uznającej koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem i porozumieniem o EOG (sprawa COMP/M.2650 − Haniel/Cementbouw/JV [CVK]) (Dz.U. 2003, L 282, str. 1, sprostowanie: Dz.U. 2003, L 285, str. 52; zwana dalej „sporną decyzją”).