Opinia rzecznika generalnego Stix-Hackl przedstawiona w dniu 26 stycznia 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii. - Sprawa C-378/03., sygn. C-378/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

CHRISTINE STIX‑HACKL

przedstawiona w dniu 26 stycznia 2006 r.(1)

Sprawa C‑378/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Belgii

Postępowanie w przedmiocie stwierdzenia uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środki własne Wspólnot - Dług celny, który na mocy zawartej ugody płacony jest w ratach - Uzyskanie należności - Wpis na rachunek Komisji

I -    Wprowadzenie

1.        W niniejszej skardze o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego Komisja wnosi o stwierdzenie, że ze względu na zwłokę w płatności środków własnych w przypadku uzyskania od dłużnika płatności ratalnej Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 6, 10 i 11 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r.(2) wykonującego decyzję 94/728/WE, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot(3) (zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie systemu środków własnych”), które z dniem 31 maja 2000 r. uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. wykonujące decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot(4), które regulowało te same kwestie.

2.        Przedmiotem niniejszego postępowania jest w istocie kwestia, czy zgodnie z rozporządzeniem w sprawie systemu środków własnych częściowe spłaty długu celnego w przywozie, w odniesieniu do którego uzgodniono płatność ratalną, należy przepisać z tak zwanego rachunku B na rachunek A, oraz kiedy te częściowe spłaty należy udostępnić Komisji.

II - Ramy prawne

A -    Uregulowania wspólnotowe: rozporządzenie w sprawie systemu środków własnych

        W swojej skardze Komisja powołała się na rozporządzenie nr 1150/2000, które z dniem 31 maja 2000 r. uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1552/89 mające zastosowanie w okresie właściwym dla okoliczności faktycznych niniejszej sprawy. Ze względu na to, że treść przepisów dotyczących zapisania na rachunku, wpisu na rachunek Komisji i odsetek za zwłokę (art. 6, 10 i 11) w różnych wersjach rozporządzenia zasadniczo nie uległa zmianie i w związku z tym nie powstały problemy dotyczące prawa do obrony przysługującego pozwanemu państwu członkowskiemu, a z drugiej strony, zgodnie z orzecznictwem Trybunału, wystąpienie uchybienia powinno być oceniane przy uwzględnieniu prawodawstwa wspólnotowego obowiązującego w chwili upływu terminu nałożonego przez Komisję na dane państwo członkowskie(), Komisja może w niniejszej sprawie wnosić o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom ciążącym na mocy rozporządzenia w sprawie systemu środków własnych, opierając się na przepisach w brzmieniu nadanym rozporządzeniem nr 1150/2000().