Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawiona w dniu 22 czerwca 2006 r. - J. Slob przeciwko Productschap Zuivel. - Sprawa C-496/04., sygn. C-496/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 22 czerwca 2006 r.(1)

Sprawa C‑496/04

J. Slob

przeciwko

Productschap Zuivel

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez College van Beroep voor het bedrijfsleven (Niderlandy)]

1.        W niniejszym wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym na podstawie art. 234 WE, złożonym po wcześniejszym wydaniu orzeczenia prejudycjalnego w odniesieniu do tego samego postępowania przed sądem krajowym(2), pytanie przedłożone Trybunałowi dotyczy dalszych wyjaśnień w przedmiocie wykładni rozporządzenia nr 536/93 dotyczącego stosowania opłaty dodatkowej w sektorze mleka i przetworów mlecznych(3).

2.        W niniejszym postępowaniu College van Beroep voor het bedrijfsleven (sąd administracyjny dla handlu i przemysłu, Niderlandy), zwraca się z pytaniem, czy państwa członkowskie są uprawnione do przyjęcia regulacji nakładającej na producentów mleka obowiązki księgowe wykraczające poza zakres obowiązków wynikających z prawa wspólnotowego, w celu zapewnienia prawidłowego poboru opłaty dodatkowej należnej, w przypadku gdy produkcja przekroczy określoną ilość.

 Właściwe przepisy wspólnotowe

        System przewidujący opłatę dodatkową() w sektorze mleka i przetworów mlecznych wprowadzony został w 1984 r.(). Jego celem było ograniczenie wzrostu produkcji mleka przy jednoczesnym ułatwieniu rozwoju strukturalnego i niezbędnych korekt, z uwzględnieniem różnic pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi, regionami i obszarami skupu na terenie Wspólnoty(). Warunki nakładania opłaty określone są w rozporządzeniu podstawowym. Opłata jest należna od producenta mleka, który dostarcza nabywcy lub sprzedaje do konsumpcji bezpośredniej mleko lub przetwory mleczne w ilości przekraczającej określoną ilość referencyjną(). Suma ilości referencyjnych nie może przekroczyć całkowitej ilości zagwarantowanej przez Wspólnotę dla każdego państwa członkowskiego().