Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 14 grudnia 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec. - Sprawa C-490/04., sygn. C-490/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

DÁMASA RUIZA‑JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 14 grudnia 2006 r.(1)

Sprawa C‑490/04

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Federalnej Niemiec

Skarga o uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dopuszczalność - Kryteria pozwalające na sprawdzenie zgodności prawa krajowego z prawem wspólnotowym - Długość postępowania poprzedzającego wniesienie skargi - Precyzja skargi - Zgodność uzasadnionej opinii ze skargą - Obowiązek odprowadzania składek na fundusz urlopowy, przetłumaczenia dokumentów i wskazania kolejnych miejsc pracy ciążący na przedsiębiorcach delegujących pracowników do Niemiec

I -    Wprowadzenie

1.     Na podstawie art. 226 WE Komisja Wspólnot Europejskich zwraca się do Trybunału o stwierdzenie, iż Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 49 WE poprzez nałożenie na pracodawców mających swą siedzibę w innym państwie członkowskim i delegujących pracowników na terytorium Niemiec obowiązku odprowadzania składek do krajowego funduszu urlopowego, chyba że odprowadzają już składki do „podobnego organu”, i poprzez zobowiązanie ich do tłumaczenia niektórych dokumentów, jak również poprzez zobowiązanie agencji pracy tymczasowej do zgłaszania każdorazowo faktu kierowania pracownika do przedsiębiorcy zatrudniającego go w Niemczech i informowania o stanowisku, na jakim został on zatrudniony.

2.     Jednakże przed udzieleniem odpowiedzi na pytanie, czy prawo wspólnotowe stoi na przeszkodzie nakładaniu takich obowiązków, należy określić właściwe kryterium ich oceny, nie pomijając przy tym dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług(2).

3.     Ponadto Republika Federalna Niemiec podnosi niedopuszczalność skargi, wskazując na jej niejasność oraz niezgodność z uzasadnioną opinią, jak również przewlekłość administracyjnej części postępowania.