Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 stycznia 2006 r. - Ministero dell'Economia e delle Finanze przeciwko Cassa di Risparmio di Firenze SpA, Fondazione Cassa di Risparmio di San Miniato i Cassa di Risparmio di San Miniato SpA. - Sprawa C-222/04., sygn. C-222/04

Sprawa C‑222/04

Ministero dell’Economia e delle Finanze

przeciwko

Cassa di Risparmio di Firenze SpA i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione)

Pomoc państwa - Artykuły 87 WE i 88 WE - Banki - Fundacje bankowe - Pojęcie przedsiębiorstwa - Uprzywilejowanie w przypadku bezpośredniego opodatkowania dywidend otrzymywanych przez fundacje bankowe - Zakwalifikowanie jako pomocy państwa - Zgodność ze wspólnym rynkiem - Decyzja Komisji 2003/146/WE - Ocena ważności - Niedopuszczalność - Artykuły 12 WE, 43 WE i 56 WE - Zasada niedyskryminacji - Swoboda przedsiębiorczości - Swobodny przepływ kapitału

Opinia rzecznika generalnego F.G. Jacobsa przedstawiona w dniu 27 października 2005 r.  I ‑ 0000

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 stycznia 2006 r.  I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

1.     Pytania prejudycjalne - Ocena ważności - Pytanie w przedmiocie ważności decyzji, która nie została zaskarżona na podstawie art. 230 WE

(art. 230 WE i 234 WE)

2.     Pytania prejudycjalne - Właściwość Trybunału - Granice - Pytanie pozbawione w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy

(art. 234 WE)

3.     Konkurencja - Reguły wspólnotowe - Adresaci - Przedsiębiorstwa - Pojęcie

(art. 87 ust. 1 WE)

4.     Konkurencja - Reguły wspólnotowe - Adresaci - Przedsiębiorstwa - Pojęcie

(art. 87 ust. 1 WE)

5.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie

(art. 87 ust. 1 WE)

6.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie - Charakter selektywny środka

(art. 87 ust. 1 WE)

7.     Pomoc przyznawana przez państwa - Wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi - Naruszenie konkurencji - Kryteria oceny

(art. 87 ust. 1 WE)

8.     Pomoc przyznawana przez państwa - Pojęcie

(art. 87 ust. 1 WE)

1.     Wobec tego, że pytanie prejudycjalne dotyczące oceny ważności decyzji Komisji zostało przedłożone przez sąd krajowy z urzędu, a nie na wniosek zainteresowanego podmiotu, który mając możliwość wniesienia skargi o stwierdzenie nieważności tej decyzji, nie skorzystał z niej w terminie przewidzianym w art. 230 WE, ww. pytania prejudycjalnego nie można uznać za niedopuszczalne z powołaniem się na tę ostatnią okoliczność.