Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 4 maja 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. - Sprawa C-508/03., sygn. C-508/03

Sprawa C-508/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dopuszczalność - Przedmiot sporu - Kompetencja sądów krajowych - Bezprzedmiotowość skargi - Pewność prawa i uzasadnione oczekiwania wykonawcy - Dyrektywa 85/337/EWG - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Przedsięwzięcie „White City” - Przedsięwzięcie „Crystal Palace” - Przedsięwzięcia mieszczące się w zakresie załącznika II do dyrektywy 85/337 - Obowiązek poddania ocenie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko - Ciężar dowodu - Transpozycja dyrektywy 85/337 do prawa krajowego - Zezwolenie udzielone w wieloetapowym postępowaniu

Streszczenie wyroku

1.        Środowisko naturalne - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Dyrektywa 85/337

(art. 10 WE, 211 WE i 226 WE; dyrektywa Rady 85/337)

2.        Środowisko naturalne - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Dyrektywa 85/337

(dyrektywa Rady 85/337, art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 2)

1.        W ramach postępowania w sprawie uchybienia na mocy art. 226 WE na Komisji spoczywa ciężar udowodnienia wystąpienia zarzucanego uchybienia poprzez przedstawienie Trybunałowi dowodów niezbędnych do stwierdzenia wystąpienia tego uchybienia, bez możliwości opierania się na jakichkolwiek domniemaniach.

W odniesieniu w szczególności do dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne z późn. zm. Komisja musi przedstawić chociażby minimalną ilość dowodów możliwego oddziaływania spornego przedsięwzięcia na środowisko.

W przypadku gdy właściwe władze zbadały konieczność oceny, Komisja powinna znaleźć oparcie dla swoich twierdzeń i obalić twierdzenia pozwanego państwa członkowskiego poprzez dogłębną analizę tych informacji i dokumentów przedstawionych przez to ostatnie lub poprzez uzyskanie, sporządzenie, zbadanie lub analityczne przedstawienie namacalnych i konkretnych dowodów, które umożliwią Trybunałowi rozstrzygnięcie kwestii, czy właściwe władze w rzeczywistości przekroczyły granice swobodnego uznania.