Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 29 czerwca 2006 r. - Showa Denko KK przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-289/04 P., sygn. C-289/04 P

Sprawa C-289/04 P

Showa Denko KK

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Odwołanie - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Elektrody grafitowe - Artykuł 81 ust 1 WE - Grzywny - Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien - Komunikat w sprawie współpracy - Zasada ne bis in idem

Streszczenie wyroku

1.        Konkurencja - Grzywny - Kwota - Ustalenie - Odstraszający charakter

(rozporządzenie Rady nr 17, art. 15 ust. 2)

2.        Konkurencja - Grzywny - Sankcje wspólnotowe i sankcje nałożone w państwie trzecim za naruszenie krajowego prawa konkurencji

(art. 3 ust. 1 lit. g) WE; rozporządzenie Rady nr 17, art. 15)

3.        Konkurencja - Grzywny - Kwota - Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji

(rozporządzenie Rady nr 17, art. 15)

4.        Konkurencja - Postępowanie administracyjne - Poszanowanie prawa do obrony - Pismo w sprawie przedstawienia zarzutów - Konieczna treść

(rozporządzenie Rady nr 17, art. 19 ust. 1)

1.        Grzywna nałożona na przedsiębiorstwo za naruszenie reguł konkurencji może zostać obliczona przy uwzględnieniu czynnika odstraszającego. Czynnik ten jest określany przy wzięciu pod uwagę szeregu elementów, a nie tylko szczególnej sytuacji zainteresowanego przedsiębiorstwa.

(por. pkt 23)

2.        Zasada ne bis in idem, której został poświęcony również art. 4 protokołu nr 7 do europejskiej konwencji praw człowieka, stanowi podstawową zasadę prawa wspólnotowego, której przestrzeganie zapewnione jest przez sądy.

W przypadku gdy kartel wpisuje się w kontekst międzynarodowy, charakteryzujący się w szczególności obowiązywaniem, na ich odpowiednich terytoriach, systemów prawnych krajów trzecich, wykonywanie uprawnień przez władze tych państw, na których spoczywa obowiązek ochrony wolnej konkurencji, podlega, w ramach ich właściwości miejscowej, specyficznym dla tych krajów wymogom. Stanowiące podwaliny systemów prawnych innych krajów w dziedzinie konkurencji elementy obejmują bowiem nie tylko szczególne cele i założenia, lecz także prowadzą do przyjęcia konkretnych przepisów materialnych oraz wywarcia zróżnicowanych skutków prawnych w zakresie prawa administracyjnego, karnego czy cywilnego, w sytuacji gdy władze tych krajów wykazały istnienie naruszeń reguł mających zastosowanie w zakresie konkurencji.