Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 8 czerwca 2006 r. - Finanzamt Eisleben przeciwko Feuerbestattungsverein Halle eV. - Sprawa C-430/04., sygn. C-430/04
Sprawa C‑430/04
Finanzamt Eisleben
przeciwko
Feuerbestattungsverein Halle eV
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)
Szósta dyrektywa VAT - Możliwość powołania się na art. 4 ust. 5 akapit drugi - Działalność wykonywana przez prywatnego podatnika w konkurencji z organem władzy publicznej - Podmiot prawa publicznego - Brak opodatkowania działalności wykonywanej w charakterze władzy publicznej
Streszczenie wyroku
1. Akty instytucji - Dyrektywy - Bezpośrednia skuteczność - Zakres
(art. 249 akapit trzeci WE)
2. Postanowienia podatkowe - Harmonizacja ustawodawstw - Podatki obrotowe - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Podatnicy
(dyrektywa Rady 77/388, art. 4 ust. 5 akapit drugi)
1. Jednostki są uprawnione do powoływania się przed sądem krajowym wobec danego państwa członkowskiego na przepisy dyrektywy, które wydają się z punktu widzenia ich treści bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne, zawsze wtedy, gdy pełne jej stosowanie nie jest skutecznie zapewnione, to znaczy nie tylko w przypadku braku transpozycji lub nieprawidłowej transpozycji, lecz także w przypadku gdy przepisy krajowe, które prawidłowo transponują tę dyrektywę, nie są stosowane w sposób prowadzący do osiągnięcia rezultatu, któremu ona służy.
(por. pkt 29)
2. Jednostka, która konkuruje z podmiotem prawa publicznego i która kwestionuje brak opodatkowania podatkiem od wartości dodanej tego podmiotu lub zbyt niskie opodatkowanie, któremu on podlega w zakresie działalności, którą wykonuje w charakterze władzy publicznej, ma prawo powołać się w ramach sporu toczącego się między jednostką a krajowym organem podatkowym na art. 4 ust. 5 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych. Skoro bowiem podmioty i działalność, do których znajduje zastosowanie zasada nieopodatkowania, są jasno określone przez art. 4 ust. 5 szóstej dyrektywy, to przepis ten odpowiada kryteriom bezpośredniej skuteczności.