Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 13 lipca 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Volkswagen AG. - Sprawa C-74/04 P., sygn. C-74/04 P

Sprawa C-74/04 P

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Volkswagen AG

Odwołanie - Konkurencja - Artykuł 81 ust. 1 WE - Dystrybucja pojazdów silnikowych - Pojęcie „porozumienia między przedsiębiorstwami” - Dowód istnienia porozumienia

Streszczenie wyroku

1.        Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Porozumienia między przedsiębiorstwami - Pojęcie

(art. 81 ust. 1 WE)

2.        Odwołanie - Zarzuty - Błąd w ustaleniach faktycznych - Niedopuszczalność

(art. 225 WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58)

1.        Aby pozornie jednostronny akt lub zachowanie mogły stanowić porozumienie w rozumieniu art. 81 ust. 1 WE, wystarczy, aby był on wyrazem zgodnej woli co najmniej dwóch stron, przy czym forma, w jakiej się przejawia ta zgodność, nie jest sama w sobie rozstrzygająca. Przyjęcie odmiennego rozwiązania skutkowałoby przeniesieniem ciężaru dowodu, że naruszone zostały reguły konkurencji, oraz naruszeniem zasady domniemania niewinności.

Wezwanie skierowane przez producenta pojazdów mechanicznych do swych autoryzowanych dealerów nie jest jednostronnym aktem, lecz porozumieniem w rozumieniu art. 81 ust. 1 WE, jeśli wpisuje się ono w całość trwających nieprzerwanie stosunków handlowych regulowanych wcześniej zawartym porozumieniem o charakterze ogólnym. Nie wynika z tego jednak, że wszystkie wezwania skierowane przez producenta pojazdów mechanicznych do autoryzowanych sprzedawców stanowią porozumienie w rozumieniu art. 81 ust. 1 WE i nie zwalnia to Komisji z dowiedzenia w każdym poszczególnym przypadku istnienia uzgodnienia woli stron umowy dealerskiej.

Wola stron może wynikać tak z zastrzeżeń do rozpatrywanych umów dealerskich, jak i, w szczególności, z istnienia ewentualnej zgody autoryzowanych sprzedawców na działania zastosowane przez producenta pojazdów mechanicznych.

Dlatego właśnie należy przeprowadzić badanie in concreto, w ramach którego zgodność umowy dealerskiej z regułami konkurencji - lub jej brak - ma rozstrzygający charakter, bowiem nie można wcale wykluczyć, że wezwanie, które byłoby sprzeczne z regułami konkurencji, mogłoby zostać uznane za dozwolone z tytułu pozornie neutralnych zastrzeżeń do umowy dealerskiej.